علي قمي با اشاره به اينکه بقاياي ديرين شناختي انسان‌شناسي نيز شامل تحول و سير تکامل زيستي و پديده‌هاي زمين‌شناسي ايران و سيماي طبيعي و فرهنگي سرزمين است به مناطق تحت حفاظت و مديريت سازمان جنگل‌ها (مناطق و پارک‌هاي جنگلي و طبيعي) به عنوان يکي ديگر از بخش هاي مربوط به ميراث طبيعي کشور اشاره کرد.
اين کارشناس ميراث طبيعي، جنگل، درياچه، کوه، بيابان، دره و آبشار را جزو تقسيم‌هاي آثار طبيعي عنوان کرد و گفت:درختان کهنسال و گونه‌هاي اندميک نيز در زمره عوارض بديعي جغرافيايي و پديده زيستي خاص به شمار مي‌روند.
وي زيستگاه عشايري و سيماي طبيعي روستاها را در فهرست تقسيم‌هاي طبيعي فرهنگي سرزمين جاي داد و گفت:فسيل‌هاي جانوري و گياهي را نيز مي‌توان در زمره تقسيمات ديرين شناختي جاي داد.
به گفته قمي؛اهميت ارزش ثبت يک اثر در فهرست آثار ملي و طبيعي را در گام نخست مي‌توان به دليل حفاظت، شناساندن ارزش اثر در سطح ملي و جهاني، آمايش بهتر براي معرفي ويژه گردشگري، حفاظت از تنوع زيستي و رويشگاه‌ها و زيستگاه‌هاي نادر،دخائر ژنتيکي، گونه‌هاي در معرض خطر انقراض و نيز آثار بدون متولي حفاظت و مديريت در کشور اعلام کرد.
وي کمبود کارشناس متخصص در بخش ميراث طبيعي را يکي از مشکلات موجود در اين بخش عنوان کرد و گفت: همچنين هزينه بالاي تهيه پرونده و نيز نو بودن موضوع ميراث طبيعي نيز يکي ديگر از چالش هاي موجود به شمار مي‌آيند.
قمي رويشگاه نادر پوشش گياهي، درخت کهنسال بر اساس دستور‌‌العمل، چشم‌انداز طبيعي بي‌نظير جغرافيايي، تنوع زيستي منحصر بفرد، وجود گونه‌هاي موجود در فهرست iucn و تنوع ارتفاعي را از ديگر معيارهاي ثبت آثار طبيعي عنوان کرد./118
انتهای پیام/
