از اينرو آنها معتقدند، اسکندر که در دوران حکومت خود بر يونان و هند حکمراني ميکرد، با دارويي سمي از آب رودخانه دنياي اسفل يونان، کشته شده است.
دانشمندان اعلام کردند، اين سم يکي از صدها محصولي است که از باکتري خاک به دست ميآيد. محل رويش ان در سنگ آهک بوده که نمونههاي آن در يونان بسيار به چشم ميخورد. در اسطورههاي يوناني، زئوس خدايان را مجبور ميکرد تا در ساحل رودخانه دنياي اسفل سوگند بخورند و در صورت دروغ گويي جرئهاي از اين آب به آنها خورانده ميشد.
اگرچه در اساطير يوناني اين رودخانه به دنياي پس از مرگ متصل ميشده است اما به ظاهر جنبهاي واقعي نيز داشته و برخي آنرا همان رود ماورونري يا آب سياه مي دانند که از چشمههاي کوهستانهايي در شببه جزيره پلوپونزي در جنوب يونان سرچشمه ميگيرد.
گفتني است، پيش از اين ، دلايل بسياري براي مرگ اسکندر عنوان شده بود که مي توان به مرض حصبه، ميگساري، مالاريا، تب رود نيل و مسموم شدن اشاره کرد./109
انتهای پیام/