حميد خداپناهي اطلاعات درج شده در اين پرونده را مطالعات باستان شناسي، شاخص‌هاي معماري اثر به منظور مشخص کردن ارزش اثر از نظر معماري، فرهنگي و نقش آن در تاريخ و شهر، ارتباط ميان اثر با تحولات دوره‌هاي مختلف، دوره شناسي اثر شامل آغاز و پايان کاربري آن، حوادث روي داده بر اين بنا، ويژگي‌هاي اثر از نظر ساخت و ساز و استفاده از تکنيک‌هاي ساخت و ساز برشمرد.
وي از جمله مطالعات انجام شده به منظور تهيه پرونده اين اثر به مطالعات تاريخي، شاخص‌هاي معماري اين مسجد جامع در منطقه و ايران، اقدامات مرمتي انجام شده و قدمت اثر اشاره کرد.
خداپناهي قدمت اين اثر را به عنوان اولين مسجد ايراني، مربوط به سال 37هجري قمري دانست و گفت: گنبد خانه و ايوان اين مسجد مربوط به دوره سلجوقي و ايلخاني است.
/119
انتهای پیام/
