به گفته دانشمندان اين فسيل متعلق به دايناسوري به طول تقريبي 30 تا 50 فوت و وزن هفت تا 12 تن بوده که به نوعي بزرگترين گونه دايناسورهاي دريايي يا پليسورهايي است که تاکنون کشف شده اند.
محققان علت استفاده از اين نوع دستگاه‌ها براي بررسي فسيل‌هايي اين چنين را بالا بردن ضريب اطمينان در نتايج و مهم‌تر از آن حفظ اين يافته‌هاي ارزشمند عنوان کرده اند.
يان سينکلر، ديرينه‌شناس دانشگاه ساوث همپتون معتقد است: در مواردي اين چنين، هنگامي که با نمونه‌هاي کمياب برخورد مي‌کنيم، بايد مهم‌ترين اطلاعات را از آنها به دست آوريم که مطمئنا به صورت معمولي تنها با تخريب آنها حاصل خواهد شد از اينرو اين گونه ابزار،بهترين وسيله براي رسيدن به اين اهداف خواهند بود.
به عقيده وي، در پايان، جسمي سه بعدي در اختيار دانشمندان قرار مي‌گيرد که مي‌توانند آنرا به هر نحوي که مي‌خواهند قطعه قطعه کرده و به راز درون آن پي ببرند. جسمي که ديجيتالي است و هيچگاه از بين نخواهد رفت./109
انتهای پیام/
