برخي آژانسها در شيفت شب از رانندگان بسيار جوان استفاده ميکنند که با رانندگي خطرناک باعث آزار مسافران ميشوند. همچنين در اين ساعات بيشتر رانندگان خوابآلود هستند و با دهاني بدبو و دمپايي و جورابهاي کثيف به دنبال مسافران ميروند.
همچنين بيشتر رانندگان شيفت شب کساني هستند که به عنوان شغل دوم در آژانس مشغول به کار هستند و به همين علت تمايلي به نصب تابلو و پرچسب روي اتومبيلشان ندارند و به همين علت تشخيص آنها در شب براي مسافران دشوار است و گاهي باعث ايجاد مشکلاتي را براي شهروندان ميشود.
از آنجا که مسافران تجربه کردهاند که هنگام حضور در بسياري از آژانسها با بوي تند سيگار و فضايي دودآلود مواجه ميشوند، ترجيح ميدهند براي گرفتن سرويس از تلفن استفاده کنند. اما گاهي نيز رانندگان بوي سيگار ميدهند يا از کشيدن آن در هنگام رانندگي نيز دست نميکشند.
در حالي که انتظار ميرود رانندگان آژانس به مسافران سرويسدهي کنند، اما بيشتر آنها از اين که مسافر روي صندلي عقب بنشيند ناراحت ميشوند و با او بدرفتاري ميکنند، زيرا در ذهن خود ميگويند: «من که رانندهاش نيستم!» و اخم خود را در هم ميکشند.
از آنجا که بسياري از رانندگان آژانس از سر ناچاري وارد اين شغل شدهاند و با مسيرها آشنايي ندارند، گاهي گم ميشوند و علاوه بر دير رساندن مسافر به مقصد، او را به خاطر طولانيتر شدن مسير جريمه نيز ميکنند. برخي نيز به دنبال بهانهاي براي افزايش کرايه هستند و يک توقف کوتاه مقابل قنادي يا داروخانه آنها را مجاب ميکند که پول بيشتري از مسافر طلب کنند.
شهروندان تهراني در حالي به آژانسهاي کرايه اتومبيل نيز بياعتماد شدهاند که پيشتر از تاکسي و اتوبوس نااميد شدهاند و اکنون مشخص نيست در مواقعي که نميتوان از اتومبيل شخصي و سيستم حملونقل عمومي استفاده کرد، کدام راه امن و مطمئن باقي ميماند.
انتهای پیام/