برخي لوکوموتيورانها با وجود خلوت بودن ايستگاه، قبل از حرکت داخل آينههاي سکو را بررسي نميکنند و اگر مسافري بر حسب اتفاق کيف يا لباسش لاي در گير کرده باشد، بايد تلاش کند پيش از زمين خوردن خودش را نجات دهد، زيرا راننده توجهي به سکو ندارد.
با آن که طبق قواعد درهاي مترو بايد بعد از به صدا درآمدن بوق اخطار بسته شود، اما اخيرا مشاهده شده که يک لوکوموتيوران به دليلي بوق را کنار گذاشته و به سبک رانندگان اتوبوس با چندبار باز و بسته کردن سريع در، به مسافران هشدار ميدهد که از آن فاصله بگيرند.
همچنين گاهي لوکوموتيورانها حتي فراموش ميکنند نام ايستگاه را اعلام کنند و از آنجا که تعداد تابلوهاي نصب شده روي ديوار سکوها کافي نيست، مسافران سردرگم ميشوند و فرصتي براي پرسش از ديگران و پياده شدن پيدا نميکنند.
از آنجا که سيستم حملونقل زيرزميني از حساسيت بالايي برخوردار است و تامين امنيت آن بسيار ضروري است، انتظار ميرود شرکت مترو تهران در کنار توجه به بودجه و خريد واگن و توسعه خطوط با هدف کسب جايزه بعدي توسعه حملونقل، روي سلامت رواني لوکوموتيورانهاي خود بيشتر نظارت داشته باشد تا وقت شهروندان تلف نشده و جان آنها مورد تهديد عواقب ناشي از بيتوجهي کارکنان مترو قرار نگيرد.
انتهای پیام/