در اصل اين مقاله به نظريه تطبيقي نقش سفال منقوش شهرسوخته با منظومه درخت آسوريک و بز پرداخته و براساس سفال منقوش شهر سوخته نشان ميدهد که زندگي در \"شهر سوخته\" با دوران آغاز شهرنشيني در فلات مرکزي ايران و بين النهرين همزمان است.
در مقاله اين کارشناس براي نخستين بار اين عقيده مطرح شده که اين سفالينه به نادرست \"بز شهر سوخته\" معروف شده است و در حقيقت پويانمايي داستان منظومه کهن و معروف \"درخت آسوريک و بز\" است.
با توجه به تفاسير و نظريههاي رايج در مورد منظومه \"درخت آسوريک\"، بيان اين عقيده علاوه بر برجستگي سه نظريه و کم رنگ کردن ساير نظريهها، تعامل دو سويهاي را درباره ايراني بودن اثر مکشوفه و قدمت بالغ بر 5 هزار ساله منظومه \"درخت آسوريک\" را نشان ميدهد.
اين داستان منظومه آسوريک، \"يادگار زريران\" و اين منظومه را در شمار اندک متوني دانست که از زبان پهلوي بر جاي مانده است.
119/
انتهای پیام/