«محسن علمدار» با بيان اينکه محوطه ذلفآباد در سال 67 شناسايي و عرصه و حريم اين محوطه براي نخستينبار در سال 87 تعيين شد، ادامه داد: با توجه به گمانهزنيهاي صورت گرفته 120 هکتار حريم درجه يک براي اين محوطه مشخص شده است.
او تصريح کرد: به دنبال تعيين عرصه و حريم، 2 فصل کاوش در اين محوطه در سالهاي 88 به سرپرستي «محمدرضا نعمتي» و در سال 89 به سرپرستي «اسماعيل شراهي» انجام شد.
«علمدار» اظهار کرد: بر اساس نظريه کارشناسان ذلفآباد در گذشته به عنوان يک شهر يا روستاي بزرگ مطرح بوده و اوج آباداني خود را در دوره ايلخاني طي کرده است.
او ادامه داد: پس از ايلخاني و پشتسر گذاشتن يک دوره گسيختگي به طور مجدد در دورههاي تيموري و صفوي براي سکونت مورد استفاده قرار گرفته و سپس به دلايل نامشخص متروک ميشود.
معاون حفظ، احيا و ثبت آثار استان مرکزي اضافه کرد: اين محوطه در دوره زنديه و افشار در نقطهاي در نزديکي محوطه ايلخاني، تيموري و صفوي توسعه پيدا ميکند.
او مشخص شدن بخشي از ساختار مسکوني محوطه تاريخي ذلفآباد را از دستاوردهاي 2 فصل کاوش در اين محوطه دانست و افزود: همچنين بخشي از ساختار معماري با کاربريهاي مشابه و پلان کامل يک حمام تاريخي مربوط به دورههاي ايلخاني و صفوي نيز در جريان اين کاوشها به دست آمد.
«علمدار» خاطرنشان کرد: علاوه بر بقاياي معماري دادههاي باستانشناسي همچون ظروف سفالين، سکه، شيشه و ساير اقلام فرهنگي در جريان اين کاوشها از دل خاک بيرون آمد که در پرداختن به گاهنگاري محوطه آنها را مورد استفاده قرار داديم.
/115
انتهای پیام/