به عقيده باستان‌شناسان اگرچه قسمت انتهايي و بخش‌هايي از عرشه کشتي ناپديد مانده اما مي‌توان از روي شکل ظاهري آن قدمت اين کشتي را به نخستين دوره امپراتوري رم نسبت داد.
بررسي‌ها نشان داد به رغم پوشيده شدن بدنه کشتي از يک لايه ضخيم گل و لاي، چوب آن همچنان سالم مانده و از سوي ديگر محققان معتقدند، ساحل دريا در زمان فعاليت اين کشتي در آب‌هاي مديترانه دو تا 2.5 مايل به سمت خشکي امروزي وسعت داشته است.
علاوه بر آن، حجم و اندازه کشتي نشان مي‌دهد که اين کشتي در منطقه‌اي دورافتاده قرار نداشته و به احتمال بسيار زياد کشتي‌هاي ديگري نيز در اين محل قرار داشته و جايگاهي از پهلو گرفتن ناوگان دريايي امپراتوري روم را تشکيل مي‌دادند.
شهر «اوتسيا» در يک مايلي شهر «پورتوس» که شهري بندري بوده و در سال 42 ميلادي بنا و تا قرن دوم ميلادي محل سکونت بيش از يک ميليون نفر بوده، قرار دارد.
باستان‌شناسان اما همچنان اميدوارند علاوه بر دو بندر کشف شده، اين کشتي آن‌ها را به سمت بندر ديگري در اين منطقه هدايت کند.
109
انتهای پیام/
