باستانشناسان بر اين باورند که اين حيوان يا در دامي گير افتاده و يا به وسيله تير و کمان ساخته شده از سنگ چخماق شکار شده است. از سويي ديگر وجود خنجرهايي از جنس سنگ چخماق درکنار استخوانها نشان ميداد که از آن براي شکاندن استخوان و بيرون کشيدن مغز استخوان استفاده ميکردند.
دانشمندان معتقدند، شکارچيان پس از کشتن اين گاو، آن را کاملا پوست کنده و به طرزي ماهرانه گوشت را از استخوان جدا کرده و پوست و تکههاي بزرگتر گوشت را نگاه ميداشتند و استخوانهاي گوشت آلود قفسه سينه گاو را به دليل موفقيت در امر پوست کندن، روي آتش کباب کرده و ميخوردند.
دانشمندان، شکارچيان اين منطقه را متعلق به اواخر دوره ميانسنگي معرفي کردند. اقوامي شکارچي که بازي شکار بخشي مهم از فعاليتهاي روزانه آنها بوده و از آنجايي که «اوروک»ها عمده منبع غذايي آنها به شمار ميرفتهاند از اينرو به سرعت منقرض شدند.
«ويستک پرومل»، سرپرست تيم اکتشاف گفت: جمعيت «اوروک»ها يا گاوهاي اوراسيايي، در زمان ورود کشاورزان در حدود 7500 سال پيش کاهش يافت. زيرا کشاورزان با ساخت خانهها، گسترش مزارع و علفزارها در مناطق محل زندگي اين حيوانات رفته رفته آنها را منقرض کردند.
آخرين گونه از «اوروک»ها در سال 1627 و در باغ وحشي در لهستان از بين رفت.
109
انتهای پیام/