به‌اعتقاد «عليرضا اسماعيلي»، بسياري از سازمان‌هاي مسوول به جاي کار فرهنگي کار تبليغاتي انجام مي‌دهند و به جاي اينکه ماهيت کار خود را تبليغ کنند بعضا سازمان‌هاي خود را تبليغ مي‌کنند.
استاديار دانشگاه علوم انتظامي در مورد دلايل عدم‌موفقيت در زمينه پيشگيري اجتماعي اظهارداشت: در کشور ما در حوزه پيشگيري خيلي از سازمان‌ها شعار مي‌دهند ولي مي‌بينيم که حداقل خروجي را داشته‌اند. عدم‌توفيق در موضوع پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي به خاطر اين است که اول اينکه ما عمدتا منتظر هستيم بعد از اتفاق، وارد کار شويم؛ در واقع آموزش به‌صورت حرفه‌اي و به موقع داده نشده است.
«اسماعيلي» تصريح‌کرد: ما براي جوان‌ها جا نينداخته‌ايم که سيگار وجهه اجتماعي نمي‌آورد؛ بعد از مصرف آن است که تازه تبليغات را شروع مي‌کنيم. در حوزه مسائل خانوادگي هم اوضاع به همين صورت است. دوم اينکه در حوزه مخاطب‌شناسي موفق عمل نکرده‌ايم. به‌طور مثال در حوزه مسائل خانوادگي، مسائلي را که بايد جوانان قبل از ازدواج ياد بگيرند به آن‌ها آموزش نمي‌دهيم. بچه‌هاي ما قبل از ازدواج ياد نمي‌گيرند که براي انتخاب همسر واقع‌بينانه عمل کنند.
مشاور کميسيون اجتماعي مجلس همچنين درباره عدم مخاطب‌شناسي در ميان سازمان‌ها و رسانه‌هاي کشور ادامه‌داد: روشي که براي جوان شهرنشين استفاده مي‌شود با روشي که براي جواني که در روستايي دورافتاده زندگي مي‌کند، کاملا با هم متفاوت است. هر چقدر مخاطب را بيشتر بشناسيد بيشتر مي‌توانيد از نتيجه آموزش‌هايي که ارائه مي‌کنيد مطمئن باشيد.
«اسماعيلي» خاطرنشان‌کرد: اگر يک معلم بخواهد موفقيتي کسب کند بايد خود را جاي شاگردانش بگذارد و متناسب با فهم آن‌ها حرف بزند تا به دلشان راه باز کند. متاسفانه ما نسخه‌هايي که براي ديگران مي‌نويسيم براساس ارزش‌هاي خودمان است. نمي‌توان با تحکم، ديگران را تغيير داد.
اين کار‌شناس افزود: هرچقدر براساس ذائقه مخاطب عمل شود نتيجه بهتري حاصل مي‌شود. با نوشتن پارچه نوشته که سيگار بد است کسي به حرف ما گوش نخواهد کرد. به پسران بايد گفت که دختران معمولا پسري را براي همسري انتخاب مي‌کنند که سيگاري نباشد و به دختران اين موضوع را بايد گفت که ۹۰درصد پسران در نهايت با کسي ازدواج مي‌کنند که در خيابان با او آشنا نشده باشند.
/118
انتهای پیام/