اين کار‌شناس ميراث‌فرهنگي ادامه‌داد: کشوري مانند آلمان که جمعيت آن به اندازه ايران است هشت هزار و ۵۰۰ موزه دارد اما کل موزه‌هاي فعال ايران در حدود ۳۵۰ موزه است در حالي که سازمان‌ها و حتي موسسات خصوصي نيز در کشور ما ضرورتي براي داشتن موزه نمي‌بينند.
«کارگر» با اشاره به اين موضوع که بايد ديد نقش موزه در رشد و توسعه يک جامعه چقدر است بيان‌کرد: بايد نياز به موزه از منظرهاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي، علمي، هنري، مردم‌شناسي و بين المللي بررسي شود.
اين کار‌شناس معتقد است که موزه نهاد اجتماعي و فرهنگي است که مي‌تواند از يک منظر عامل توسعه و از منظر ديگر محصول توسعه باشد. از سوي ديگر هيچ سازمان، نهاد و مقوله ديگري مانند دانشگاه‌ها و مدارس، راديو، تلويزيون و... و هيچ روشي قادر به ايفاي نقش موزه در جامعه نيست و نمي‌تواند ما را از داشتن موزه بي‌نياز کند.
«کارگر» افزود: نقش آموزشي موزه به گونه‌اي است که همه افراد و آحاد يک جامعه با سنين مختلف و با برخورداري از دانش‌ها و تخصص‌ها مي‌توانند با حضور در موزه به تمامي سوالاتشان پاسخ دهند.
او گفت: مهم‌ترين وجه اين پاسخ دهي آن است که مخاطب در موزه، خودش به سوالاتش پاسخ مي‌دهد و به فرايند اين علم و دانش مي‌رسد. در واقع موزه مکاني است که زمينه را براي يافتن پاسخ‌ها فراهم مي‌کند و مرزي براي دانش قائل نيست. به هر ميزان سوال گسترده باشد موزه‌ها امکان دستيابي مخاطب به پرسش‌هايش را فراهم مي‌کنند البته اين درحالي است که موزه‌ها با کمک از آخرين روش‌ها و آخرين دست يافته‌هاي تجربي انسان همراه باشند و از حالت شي محوري به انسان محوري و مخاطب محوري تبديل شده باشند.
اين کار‌شناس ميراث‌فرهنگي توضيح‌داد: مخاطب‌محوري به اين مفهوم است که همه استعداد و توانايي يک موزه در خدمت انسان قرار مي‌گيرد تا انسان بتواند در موزه به کشف و شهود، باور و استنباط و در نهايت به يقين برسد چرا که عدله‌هاي يک موزه مبتني بر آثار تاريخي و حقيقي هستند نه قول و نظر.
«کارگر» گفت: قول و نظر هميشه با اشتباه همراه هستند ولي آثار، حقيقي‌ترين عدله‌اند که مبنا قرار مي‌گيرند؛ بنابراين مي‌توان گفت که اين استنباط و کشف شهود به حقيقت نزديک است و براين اساس است که نهادي قادر به جايگزيني موزه نيست.
او تصريح‌کرد: لازم است موزه‌هاي کشور اعم از موزه‌هاي خصوصي دولتي و وابسته به نهادهاي مختلف انديشه کرده و به کمک تجارب جهاني و دستاوردهاي علم موزه‌داري با کمک از متدهاي نوين يک تحول اساسي در موزه‌ها ايجاد کنند و فاصله خود را با موزه‌هاي توسعه يافته کاهش دهند در اين صورت موزه‌ها مي‌توانند به انجام رسالت سنگين خود که بالا بردن سطح آگاهي‌هاي انسان است عمل کنند و به موفقيت برسند.
/118
انتهای پیام/