به گزارش ميراث آريا (chtn)،‌ »نيکولاي اوچاروف» باستان‌شناس معروف بلغاري معتقد است، نقش و نگارهاي موجود روي ديوارهاي مرمري اين معبد که تصوير اسب سواري تراقي را به نمايش درمي‌آورد، نشان‌دهنده وجود صومعه يا معبدي قديمي در اين منطقه است.

در اسناد و مدارک به دست آمده از تمدن‌هاي باستان، اسب سوار تراقي، نشاني از يک اسطوره‌شناسي يوناني و بالکاني در دوره روم بوده و در ميان تراقي‌هاي باستان، نقش يک رب‌النوع را داشته است.

کاوش‌هاي باستان‌شناسان در مناطق باستاني شهر «پرپريکون» نشان مي‌داد که اين شهر در دوران امپراتوري بيزانس و قرون وسطي و در دوره‌هاي اوليه و ثانويه امپراتوري بلغارها يک مرکز شهري بسيار پرجنب و جوش بوده و تمدن آن تنها به دوران عتيق مربوط نمي‌شده است.

«اوچاروف» با اشاره به کشف نشانه‌هايي از صومعه‌هاي يونان باستان در اين منطقه افزود:‌ در حدود 7هزار سال پيش معابدي سنگي متعلق به خورشيدپرستان در «پرپريکون» وجود داشته است. تصاوير و نشانه‌هاي از اين فرهنگ در سراميک‌هاي عصر سنگ و مس نيز ديده شد و در نتيجه اين فرهنگ گسترش يافته و به عصر برنز نيز کشيده شد.

اين باستان‌شناس معتقد است با توجه به نشانه‌ها و آثار به دست آمده معبد مذکور مي‌توان آن را متعلق به «دينوسيوس» الهه روم باستان دانست که در زمان اقتدار اين امپراتوري ايجاد شده است.
/109

انتهای پیام/