مورخان با مقايسه اين سکونتگاه و شهر امروزي دوبلين معتقدند، شهر دوبلين، بيش از هرچيز براي تجارت توسعه يافته اما اين سکونتگاه باستاني براي جنگ و نبرد توسعه يافته بود.
با توجه به آثار و نشانه‌هاي به دست آمده باستان‌شناسان اعلام کردند، اين شهر، سکونتگاه جمعيت قابل توجهي از وايکينگ‌ها بوده که در حدود 4 تا 5 هزار وايکينگ در آن زندگي مي‌کرده و همچين نزديک به 200 کشتي در لنگرگاه‌هاي آن پهلو مي گرفتند.
در حفاري‌هاي صورت گرفته کاوشگران موفق به کشف تکه‌هايي از کشتي‌هاي غرق شدهد، قطعاتي نقره‌اي که به احتمال فراوان پول آن دوره بوده، زنجير بردگان و سر تبر شدند که متعلق به وايکينگ‌ها بوده اند.
اگرچه باستان‌شناسان، وسعتي به مراتب بيشتر از آنچه امروز به دست آمده، براي اين منطقه در نظر گرفته‌اند اما همچنان مکان دقيق آن‌را شناسايي نکرده و هنوز به تمام آنچه در اين شهر مورد استفاده قرار مي‌گرفته دست نيافتند.
/109
انتهای پیام/
