دانشمندان معتقدند، اين يافته، نخستين نشانه‌اي است که از فرضيه وجود نمونه‌هاي خاصي از دايناسورها که براي دورماندن از سيلاب‌هاي فصلي مهاجرت مي‌کردند، حمايت مي‌کند.
«هنري فريک»، محقق دانشگاه کلورادو، گفت: «دايناسورهاي گياه‌خوار يا «سوروپودها» در مناطق شمال غربي امريکا و در محيطي با آب وهواي گرم فصلي مي‌زيسته‌‌اند که در برخي دوره‌ها مرطوب و در برخي دوره‌ها کاملا خشک بوده‌است.»
به گفته او، در فصول خشک‌سالي اين حيوانات براي به دست آوردن آب و غذا به محيط‌هايي سفر مي‌کردند که از نظر آب و هوايي خنک‌تر بود و زميني حاصل‌خيز داشت.
دانشمندان اميدوارند با انجام بررسي‌هاي بيش‌تر، احتمال زنده ماندن گونه‌هايي از دايناسورها پس از انقراض بزرگ را نيز به دست آورند.
/109
انتهای پیام/
