«جي استوک» از دانشگاه کمبريج انگلستان با بيان اين که منطقه مذکور از جمعيت بسيار زيادي برخوردار بود، گفت: با توجه به معماري خانه‌ها مي‌توان فهميد که مردم در دوره‌هاي مختلف در اين منطقه سکونت داشتند. اقوامي که نزديک به 10 هزار سال پيش‌تر از پيدايش کشاورزي به اين ناحيه آمدند و زندگي خود را از راه شکار و تجارت مي‌گذراندند.
خانه‌هاي کشف شده در اين سکونت‌گاه معماري خاصي داشتند به گونه‌اي که تنها از 2 تا 3 متر طول برخوردار و در زمين حفر شده بودند. ديوارها و سقف‌خانه‌ها از چوب ساخته شده که بعدها آتش گرفته و موجب تخريب خانه‌ها شده بود.
از ديگر يافته‌هاي موجود در اين سکونت‌گاه مي‌توان به صدها هزار ابزار سنگي، استخوان حيوانات، صدف‌هاي دريايي و تکه سنگ‌هايي منقوش به الگوهاي هندسي اشاره کرد.
به گزارش ميراث آريا، باستانشناسان ادعاي خود مبني بر تجارت مردم اين منطقه با ديگر جوامع را کشف صدف‌هايي دريايي متعلق به آب‌هاي منطقه مديترانه و درياي سرخ که در 250 کيلومتري اين سکونت‌گاه قرار دارند، دانستند و عنوان کردند ساکنان اين منطقه داراي روابط اجتماعي گسترده‌اي با جوامع بسيار دور بوده‌اند.
بررسي‌ها براي به دست آوردن نشانه‌هاي بيشتر از نحوه زندگي ساکنان اين سکونت‌گاه و رفتار‌هاي اجتماعي آنها ادامه دارد.
ص/109
انتهای پیام/
