وي تصريح کرد: بهارخواني بيشتر در نواحي استان البرز شمالي و جنوبي، مازندران، گيلان، تالش و ديلمان، کومش و طالقان رواج داشت که البته امروزه به شکل پراکنده در روستاهاي دوردست اين مناطق مشاهده مي‌شود. به همين خاطر درصدديم اين ميراث معنوي در فهرست ميراث ملي به ثبت برسد و از فراموش شدن آن جلوگيري کرده تا بار ديگر نوروزخواني را احيا کنيم.
به گزارش ميراث آريا، اين مقام مسوول گفت: آيين نوروزخواني پس از اسلام به ويژه از دوران صفوي خود را با مضامين، روايات و احاديث اسلامي به ويژه با مذهب شيعه منطبق کرده و همان‌طور که از نام آن مشخص است در ارتباط با نوروز خوانده مي‌شود.
عبيدي افزود: اين مراسم 15 روز قبل از نوروز، با آواز و بدون ادوات موسيقي اجرا مي‌شود که اشعار مورد استفاده در آن از 3 بخش ستايش خداوند، توصيف صاحب‌خانه‌هاي محله و بهار تشکيل شده است.
معاون ميراث فرهنگي البرز خاطرنشان کرد: جمع‌آوري، فيلم‌برداري و مستندنگاري، احيا و اجراي منظم آيين و همچنين تخصيص اعتبار براي بيمه‌کردن و استخدام نوروزخوانان با تجربه از اقدامات احيا و زنده نگه‌داشتن بهارخواني بعد از ثبت ملي است.
ص/102
انتهای پیام/
