وي افزود: وقتي تصميم به تعمير ساعت شمس‌العماره گرفتم از اين ساعت فقط يک شاسي باقي‌مانده بود و به جز 2 چرخ‌دنده از قطعه‌هاي اصلي آن هيچ قطعه‌اي در دست نداشتيم و اين به دليل دستکاري ساعت‌سازاني که پيش از من در اين مدت براي تعمير آن تلاش کرده بودند اتفاق افتاده بود.
اين ساعت‌ساز قديمي که تعمير ساعت‌هاي تاريخي بسياري در تهران از جمله ساعت مدرسه شهيد مطهري (مدرسه سپهسالار سابق) را در کارنامه خود دارد، خاطرنشان کرد: با استفاده از چرخ‌هاي موجود که آلياژي خوب داشتند و ديگر قابل استفاده نبودند، چرخ‌دنده‌هاي جديد ساختم که ماندگاري زيادي دارند و تعداد اين چرخ‌دنده‌ها بيش از 20 عدد است.
ساعتچي يادآور شد: با همکاري « محمود شمس‌پور» که براي اولين بار در ايران تراشکاري زنگ اين ساعت بزرگ را بر روي دستگاهي که کسي قادر به کار کردن با آن نبود انجام داد و ريخته‌گري مهندس عبدي توانستيم ناقوس ساعت که قابليت انعکاس صدا را نداشت و براي يافتن مشابه آن تلاش بسيار صورت گرفته بود را دوباره بسازيم.
وي افزود: همچنين «جمشيد غيب‌زاده» که بيش از 40 سال است که شاگرد بنده بوده، در ساخت ساعت ما را ياري کرد و تنها کسي است که علاوه بر من و آقاي شمس، از ساختمان ساعت به طور کامل آگاه است و در صورت بروز مشکل مي‌تواند آن را رفع کند.
122/ص/الف
انتهای پیام/
