استاد مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبائی گفت: گردشگری پایدار ابزاری برای حفاظت از فرهنگ بومی است و همزمان موجب بهبود معیشت و کیفیت زندگی مردم می‌شود.
به گزارش میراث آریا حمید ضرغام، استاد واحد مدیریت گردشگری دانشگاه علامه طباطبائی در سمپوزیوم بین المللی زمینه سازی برای گردشگری پایدار در پنل تخصصی مدل ها و مطالعات موردی برنامه ریزی یکپارچه گردشگری با هدف دستیابی به توسعه پایدار در مبحث اصول راهبردهای توسعه گردشگری پایدار در جمهوری اسلامی ایران گفت: جهانگردی، فعالیتی فرهنگی، منبعث از فطرت جستجوگر انسان است واین فعالیت، دور از سکونت‌گاه معمول گردشگر و برای ارتقای سلامتی جسم و روح، توسعه کسب و کار، انبساط زندگی و درک دیگراقوام و ناشناخته‏ها انجام می‌شود.
وی ادامه داد: برای رفع نیازها و تامین خواسته‌های گردشگران، در مقصد، بنگاه‌های اقتصادی گوناگونی شکل گرفته اند که این بنگاهها صنعت گردشگری را بوجود می‌آورند، مطالعه مجموعه روابط و اثرات متقابل این بنگاه‌ها، محیط‌ زیست (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، طبیعی و ...) ساکنین مقصد و گردشگران و تنظیم عملکرد آن‌ها علم جهانگردی است.
این استاد دانشگاه با اشاره به تبعات مثبت گردشگری پایدار یادآور شد: توسعه پايدار، توسعه اي است كه در عين برآورده كردن نيازهاي نسل فعلی، توانايي نسل‌هاي آينده در برآوردن نيازهايشان را از بين نبرد و در عین حال گردشگری پایدار، فرهنگ جوامع ميزبان را تخريب نمي‏كند بلكه از طریق آموزش و برخوردهاي سازماندهي شده، احترام به اصالت‌هاي فرهنگي را تشويق مي‌کند.
 ضرغام با تاکید بر اینکه گردشگری پایدار موجب افزايش كيفيت و حفاظت از منابعي كه براي گردشگري اساسي هستند می‌شود، تصریح کرد: توسعه پایدار در گردشگری بسیار اهمیت دارد زیرا سرمایه اصلی این صنعت محیط‌های طبیعی، میراث تاریخی و الگوهای فرهنگی مناطق مختلف است و اگر این منابع ضایع شوند دیگر قادر نخواهند بود جهانگردان راجلب کنند.
 وی دستیابی به گردشگری پایدار را مستلزم اجرای برنامه‌هایی در این حوزه دانست و گفت: تنظیم برنامه‏ها و تدوین خط‏مشی‏های کلی توسعه گردشگری، شناسایی و معرفی پتانسیل بازار گردشگری، ایجاد چارچوبی برای تعیین حدود فعالیت بخش های خصوصی و عمومی، تدوین مقررات حفظ هویت فرهنگی و حراست زیست محیطی، توسعه زیرساخت‌ها، آموزش عمومی و مهارت‌سازی، نظارت، هماهنگی، کارآفرینی و فراهم کردن انگیزش از جمله مهمترین عوامل و برنامه‌هایی است که در دستیابی به گردشگری پایدار باید مورد توجه قرار گیرد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در حوزه برنامه ریزی زیربنایی ساخت و راه اندازی جاده ها و فرودگاهها، در حوزه برنامه ریزی اجتماعی گسترش خدمات اجتماعی از جمله بهداشت عمومی، در حوزه برنامه ریزی امینیت و ایمن سازی، افزایش ضریب و احساس امنیت در جامعه و در حوزه اقتصادی رشد و توسعه اقتصادی باید مدنظر قرار گیرد.
ضرغام با تاکید بر اهمیت توجه به گردشگری پایدار در جوامع محلی افزود: گردشگری پایدار ابزاری است برای حراست از فرهنگ بومی و همزمان، بهبود معیشت و کیفیت زندگی مردم، تصمیم در مورد چگونگی میزبانی گردشگران توسط مردم محلی گرفته می‌شود، فرصت‌هایی برای تبادل دانش و فرهنگ، بین گردشگران و جامعه میزبان فراهم می شود و موجب افزایش وفاق ملی و احساس غرور در میان مردم محلی می شود.

انتهای پیام/

کد خبر 1393072210