به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بر اساس این بیانیه متخصصان حاضر در دومین همایش بین المللی گردهم آمدند تا بار دیگر تجربیات خود را درباره میراث معماری دست کند به اشتراک گذارند و بر لزوم توجه به این نمونه های ارزشمند میراثی تأکید کنند.
متن این بیانیه که توسط امین کیوانلو دبیر اجرایی دومین همایش بین المللی معماری دست کند قرائت شد به شرح زیر است :نوپا بودن توجه به میراث دست کند لزوم نگاه ویژه به حفاظت از این ریشه های بشری را طلب می کندو دراین زمینه استفاده از تجارب مختلف ضروری است. به همین سبب شرکت کنندگان همایش اول در بیانیه کرمان (1391) بر شناخت، معرفی و به اشتراک گذاشتن دانش و تجربه های خود تأکید کردند و تلاش کردند به تدقیق در پژوهش پیرامون معماری دست کند نائل آیند.
در دومین همایش علاوه بر توجه به گسترش مطالعات میراث معماری دست کند، به شاخه های متنوع آن در ابعاد گوناگون پرداخته شد و هم چنین تحقیقات میان رشته ای به بحث گذاشته شد.
شرکت کنندگان توافق دارند که ابعاد معماری دست کند همانند معماری متداول از تنوع زیادی برخوردار است؛ به همین سبب نیاز به تحقیقات گسترده و تأمل بیشتری وجود دارد.
در اسناد بین المللی گوناگون موضوع اهمیت معماری بومی مندرج است که باید به آنها توجه کرد؛ مانند: کنفرانس مربوط به محافظت از میراث طبیعی و فرهنگی (1972)، توصیه نامه نایروبی مربوط به حراست و نقش مناطق تاریخی معاصر(1976)، سند نارا درباره اصالت (1994)، کنوانسیون حراست از میراث فرهنگی ناملموس (2003) و جمع بندی و توصیه های اجلاس بین المللی مانند میراث فرهنگی بم (2004) و بیانیه کرمان در نخستین همایش معماری دست کند (2012)
با توجه به حلقه اشتراک میراث مشترک در میان جوامع و ملل گوناگون، اینگونه از میراث که در پناه طبیعت شکل گرفته، ویژگی های مشترک زیادی را در نقاط گوناگون جهان درخود جای داده است؛بنابراین عامل مهمی برای صلح و تفاهم ملت ها و فرهنگ ها خواهد بود و راه را برای به همگرایی بین المللی نزدیک می کند. سادگی و اصالت نهفته این زیست بوم فراتر از مرزها است و این توانایی را دارد که فهم مشترکی را برای جوامع به ارمغان آورد.
شرکت کنندگان، معماری دست کند را به مثابه «معماری بدون مرز» ارزیابی می کنند؛ از آن روی که تجربه تاریخی فرهنگ های گوناگون در بهره گیری از بستر طبیعی ایشان را به راهی مشترک و فنونی مشابه هدایت کرده است.
بر اساس این بیانیه شرکت کنندگان در دومین همایش بین المللی معماری دست کند بر موارد زیر تأکید کردند.
1ـ ظرفیت سازی از راه آموزش، ایجاد بانک اطلاعاتی، تدوین فرهنگ نامه های معماری دست کند و تحقیقات میان رشته ای.
2ـ در اولویت قرار دادن مطالعه و تقویت فرهنگ بومی زیستگاه های زنده دست کند از سوی کشورها.
3ـ توجه به منظر فرهنگی آثار معماری دستکند برای فهم و محافظت از حیات وابسته به این گونه آثار.
4ـ نیاز به همکاری های نزدیک بیشتر پایگاه های تحقیقاتی دست کند در همه سطوح.
5ـ ضرورت تهیه و انتشار سند حفاظت از میراث معماری دست کند با توجه داشتن به وجوه توأم میراث ملموس و ناملموس. در این راه از ایکوموس و یونسکو برای تدوین اسناد حمایتی مورد نیاز دعوت می شود تا موجب جلب توجه دولت های عضو به حفاظت از میراث معماری دست کند شود.
6ـ مستندسازی و مستندنگاری میراث دستکند با توجه به درخطر بودن و رها ماندن بسیاری از این آثار.
انتهای پیام/
