علیرضا خسروی در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی صندوق احیاء (صابتا) گفت: واقعیت این است که قسمت زیادی از بافت ها و بناهای تاریخی در حالت اورژانسی قرار دارند و باید با سرعت عمل و شتاب بالایی ساماندهی، مرمت و احیاء شوند که اگر این کار صورت نگیرد احتمال از دست دادن آنها حتی در کوتاه مدت نیز بسیار زیاد است.
وی با بیان اینکه «نجات این بناها با توجه به هزینه های بالای مرمت و نگهداری و همینطور نیروی انسانی مورد نیاز از عهده مدیریت دولتی خارج است» افزود: پروژه نجات این بناها و بافت ها پروژه ای است که بدون مشارکت بخش خصوصی و غیر دولتی و البته بدون ایجاد جذابیت های اقتصادی به هیچ عنوان امکان پذیر و میسر نخواهد بود.
نماینده سمنان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: موضوع بناهای تاریخی کشور اکنون به جایی رسیده که در قبال ادامه حیات آن نمی توان راه وسط و میانه ای متصور بود. چرا که ادامه مسیر قبل به معنای از دست دادن این پتانسیل است و مسیر دیگر هم واگذاری این بناها برای مرمت و احیاء و بهره برداری اقتصادی به بخش خصوصی است. با توجه به وضعیت اقتصادی کشور اصرار بر مسیرهای دیگر از جمله دخالت مستقیم دولت در مرمت همه این بناها بیشتر شبیه به یک خیال پردازی فانتزی است تا راه حلی واقعی. چرا که اگر تا کنون چنین چیزی ممکن بود قطعا با این شرایط مواجه نمی شدیم.
این عضو کمیسیون عمران مجلس تاکید کرد: معتقدم دولت باید امکان حقوقی بیشتری در اختیار مجموعه ای چون صندوق احیاء قرار دهد تا دست این مجموعه برای واگذاری بناهای تاریخی که به نوعی می توان آن را پروژه نجات خیلی از این بناها نیز دانست، بازتر از این باشد. به عبارتی بهتر است در اینجا دولت هم بناهای بیشتری را در معرض واگذاری قرار دهد و هم اینکه راه ورود سرمایه گذاران را به مراتب بیش از وضعیتی که هست تسهیل کند.
وی تصریح کرد: بناها و بافت های تاریخی ما در واقع اموال و داشته هایی هستند که هم اکنون در معرض فرسودگی جدی و حتی تخریب قرار گرفته اند و در حالی که پیکره این بخش رو به یک زوال پر خطر در برخی جاها پیش می رود، چندان منطقی نیست که فرصت های طلایی صرف چانه زدن با سرمایه گذاران بر سر بالا و پایین کردن قیمت ها شود. ضمن اینکه باید توجه داشت که بدنه سرمایه گذاران کشور و کسانی که می توانند در این بخش هزینه کنند نیز در سال های اخیر تحت تاثیر تلاطم های اقتصادی به نحو روشنی تضعیف شده و ما باید متوجه باشیم که با طیفی از سرمایه گذاران مواجه هستیم که که در سال های اخیر آسیب دیده اند و قسمت زیادی از توان خود را از دست داده اند.
خسروی همچنین گفت: علاوه بر این مساله به شدت نیاز به این موضوع احساس می شود که جذب سرمایه گذاری به حوزه احیاء بناهای تاریخی نیاز به ایجاد ابعاد تبلیغاتی وسیع دارد. چرا که عدم تمرکز مناسب فعالیت های اقتصادی کشور بر روی صنعت گردشگری این بخش را قدری در میان بخش های اقتصادی مهجور کرده است و این در حالی است که ما در میان کشورهای جهان در بین ده کشور اول به لحاظ پتانسیل گردشگری و جذب توریست هستیم.
انتهای پیام/
