نقوش یوز و باز شكاری اهلی در سنگ نگاره های تیمره خمین كشف شد

پژوهشگر سنگ نگاره های ایران گفت: در ادامه مطالعات میدانی بر روی سنگ نگاره های تیمره ، نقشهای متعددی از اهلی كردن یكی از زیباترین گربه سانان ایرانی به نام یوز و نیز باز شكاری در یك هفته اخیر كشف شد.

به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی استان مرکزی، محمد ناصری فرد افزود: این نقوش و آثار طی هزاره ها خلق شده اند و قدمت آنها از هزاره دوم تا پنجم قبل از میلاد متفاوت است ولی برای قطعیت نیاز به فناوری طیف سنجی عمومی شتاب دهنده است.
وی بیان كرد: نقشهای جدید مكشوفه نشان از زیستگاه این گربه سان زیبا در كوه ها و دره های تیمره شهرستان خمین دارد كه نگارگران هنرمند ساكن این دیار در زمان های طولانی، این صحنه های واقعی كه حاصل دیده های آنهاست را بر دیواره ی كوه ها و دره ها حك كرده اند.
وی اظهاركرد: یكی از شگفتی هایی كه از منظر سنگ نگاره ها كهن در تیمره كشف شده نقش هایی از حالت های مختلف انسان در حین اهلی كردن یكی از گربه سانان ایرانی بنام یوز است .
وی اضافه كرد: در این نقوش دیده شده كه انسان ها با اهلی كردن یوز و باز شكاری در حال شكار درندگان و پرندگان می باشند.
ناصری فرد گفت: در این سنگ نگاره ها توله یوز با آموزشهای خاص (با دادن پنیر و آموزش های خاص) كه بر آن اعمال می كردند اهلی می شدند و برای شكار درندگان از آن استفاده می شده است .
نویسنده كتاب سنگ نگاره های ایران ادامه داد: یوز یكی از سریع ترین دونده ها یی است كه به راحتی توان شكار هر حیوان دیگری را دارد و نكته قابل توجه اینكه در اشعار شاعران ایرانی مثل ناصر خسرو و فردوسی هم به اهلی كردن یوز توسط ایرانیان باستان اشاره شده است.
وی گفت: آن چیزی كه شاعران ایرانی در اشعار خود می سرودند امروزه بر دیواره های دره ها و كوهای تیمره خمین دیده می شود كه نشان دهنده هوشمندی ساكنان این دیار و ایرانیان باستان در اهلی كردن حیوانات است.
ناصری فرد ادامه داد: نقوش اهلی كردن یوز در سنگ نگاره های تیمره این پیام را دارد كه كه انسان های هزاره های گذشته با طبیعت و جانداران صاحب طبیعت دوست بودند و اگر شكار می كردند در حد نیاز بوده است و این روند سبب می شده كه اكوسیستم طبیعت مخدوش و نابود نشود.
وی بیان كرد: در میان سنگ نگاره های تیمره علاوه بر نقوش فراوان یوز نقش های متعدد دیگری از گربه سانان همچون شیر، پلنگ و گربه وحشی هم كشف شده است كه متاسفانه به جز نقش این حیوانان در دیواره كوهها و دره ها اثری از حیات آنها به چشم نمی خورد.
پژوهشگر سنگ نگاره های ایران گفت: شاید به همین دلیل است كه سنگ نگاره ها را پنجره هایی رو به گذشته می دانند كه از منظر آنها می توان كلیه ابعاد زیست بشر و اقلیم جغرافیایی كهن را رصد كرد.
ناصری فرد افزود: یوز ساكن كوهها و دره های مركز ایران طی سده های گذشته مورد بی مهری انسان های افزون خواه قرار گرفته است و سبب انقراض این حیوان زیبا در مركز ایران شده است و شاید تعداد باقی مانده یوزها برای نجات از خشونت انسان های نابودگر به كویرها پناه برده اند كه آنجا هم در امان نبودند.
وی گفت: متاسفانه در دهه های اخیر آنها نیز مورد بی مهری بیشتر قرار گرفتند و تهدید به نابودی شده اند كه شاید تعداد باقی مانده آنها بسیار نادر باشد.
ناصری فرد یادآورشد : سنگ نگاره پنجره هایی رو به گذشتگان هستند كه می توان از منظر آنها كلیه ابعاد زیستی بشر را رصد كرد و محوطه سنگ نگاره ها، كتاب های سنگی هستند كه پژوهشگران عرصه های مختلفی علمی را یاری می كنند، گنجینه هایی كه تا كنون مهجور مانده و از دانش مستورو از آنها بهره ای برده نشده است.
وی بیان كرد: تاریخ ،خط ،اسطوره شناسی، نماد شناسی، باستان شناسی و از همه جالبتر محیط اقلیمی و كاربردهایی كه انسانهای گذشته بر محیط زندگی خود داشته و یكی از شاخصه های ممتاز آن زندگی دوستانه با محیط زیست بوده است.
بیش 21 هزار سنگ نگاره در مساحتی حدود 150 كیلومتر مربع در منطقه تیمره شهرستان خمین وجود دارد كه قدمت بعضی از آن ها به بیش از 40 هزار سال می رسد.

\n
\n

انتهای پیام/

کد خبر 1395012939