محمدرضا خراسانی- می گویند هر روستایی که تخلیه شود باید یک پاسگاه به جای آن ساخته شود تا امنیت آن منطقه ، باقی بماند. برخی اما می گویند امنیتی را که یک روستا در منطقه ایجاد می کند از نوعی است که چند پاسگاه هم نمی توانند سامان بدهند. به نظر درست هم می گویند چون امنیت ، مسئله ای تک ساحتی نیست که بشود به جای هر روستایی یک سرباز گذاشت یا یک برجک ساخت و یا یک تفنگ ، آورد. روستا، فرد به فردش، نفس به نفس امنیت می دهند و با کاشت و داشت و برداشت، با ساخت و ساز، با رفت و آمد، با داد و ستد و... امنیتی چند وجهی و زنده و سیال می سازند که هم مرز را حفظ می کند و هم زندگی را در جریانی پر امید به پیش می برد. رابطه روستا و امنیت، تعاملی و داد و ستدی است. هم اقتدار می گیرد از امنیت و هم به آن قوام می بخشد. این رابطه را روستا می تواند در حوزه گردشگری هم باز تعریف کند و به کمک این حوزه بشتابد. من طرح روستا های نمونه گردشگری را قابل احترام یافتم و باور دارم اگر روستایی با ظرفیت گردشگری از مدار خارج شود ما با هزینه هنگفت هم نمی توانیم آن ظرفیت را در شهر ایجاد کنیم همانگونه که پاسگاه جای روستا را نمی گیرد در ساحت امنیت، پارک هم جای روستا را نمی گیرد در ساحت گردشگری. پس ظرفیت روستا را باید درست شناخت و جدی به فعلیت رساند تا به نتیجه دلخواه رسید. اینکه مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی نگاهی نو به روستا دارد و بر لزوم توانمندسازی روستاها به منظور توسعه گردشگری روستایی تاکید می کند می تواند یک خبر خوب باشد که اگر عملیاتی شود و این نگاه عملیاتی هم در 31 استان دیگر تکثیر شود، ما شاهد یک اتفاق بزرگ در توسعه گردشگری هدفمند خواهیم بود. مرتضی آبدار در دیدار با اعضای هیئت مدیره نظام صنفی کشاورزی بر لزوم توانمندسازی روستاها تاکید و خاطرنشان کرد: با تحقق این امر می توان در راستای بهبود زیرساخت ها و در نهایت جلب مشارکت سرمایه گذاران گام برداشت که این مهم منجر به حرکت روستاها در مسیر توسعه انواع شاخه های گردشگری خواهد شد. و در نگاهی کامل تر روستا در مسیر توسعه همه جانبه قرار خواهد گرفت که یکی از شاخه هایش ،گردشگری باشد. شاخه ای که خود می تواند به درخت تناوری تبدیل شود که در سایه اش اشتغال و ماندگاری و درآمدزایی نیز رونق می گیرد. این فردای روشن در صورتی تحقق خواهد یافت که امروز با تشکیل کارگروه های مشترک ما بین نهادها و دستگاه های ذی ربط به منظور آموزش و آشناسازی فراگیر روستائیان در حوزه های گردشگری و صنایع دستی زمینه توسعه و بهبود وضعیت اقتصادی روستاییان را فراهم کنیم و همه دست ها را که توانی دارند را کنار هم قرار دهیم تا گره ها را بگشایند ، تا سنگ ها را از سر راه بردارند ، تا دست فکر مردمان را بگیرند و پای کار آورند و افق های روشن پیش رو را به درستی ترسیم کنند چنانکه آبدار از زاویه ای نگاه می کند و می گوید: ایجاد کارگاه های صنایع دستی در فضاهای روستایی با هدف اشتغال زایی و توسعه بومی باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرد تا زمینه جلب مشارکت فعال روستائیان در تولید صنایع دستی فراهم شود. مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی یک خبر هم می دهد: آیین نامه اقامت گاه های بومی گردی در سازمان میراث فرهنگی تدوین شده است و امیدواریم با همکاری روستائیان این اقامتگاه ها در چند روستا به صورت پایلوت ایجاد شوند تا زمینه حضور گردشگران علاقمند به طبیعت گردی در روستاهای استان فراهم شود. این البته همراهی فرابخشی را می طلبد و همراهی و همکاری روستائیان را تا روستا به روستا هم به حق خود برسند چه یکی از مولفه های جدی و ارزشمند توسعه روستایی، در دوران خشکسالی، همین گردشگری است و
با مطالعه و ارزیابی قابلیت های گردشگری و ترویج صنایع دستی است که می توانیم در کنار احیای ارزش های فرهنگی روستاها ، شاهد رونق اقتصادی و مهاجرت معکوس از شهر به روستا باشیم.

انتهای پیام/