به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، در این نشست که سه‌شنبه 17 اسفند برگزار شد، امیر حشمدار، باستان‌شناس، گفت: «بخش مرکزی شهرستان کرمان، که شهر امروزی کرمان را در خود جای داده، منطقه وسیعی در نیمه شمالی استان پهناور کرمان است.»
او افزود: «در این بررسی تعداد 230 اثر از دوران پارینه‌سنگی تا دوره اسلامی متأخر شناسایی شد که بیشترین تعداد آثار مربوط به دوران اسلامی و تاریخی بود.»
به‌گفته این باستان‌شناس، این آثار شامل پراکندگی سطحی سفال، تپه، قلعه، معماری دستکند، گورستان، کانال آبرسانی، بافت تاریخی روستایی، کاروانسرا، آسیاب، کوره، تک بنا و راه می‌شد و مانند هر بررسی دیگری، سفال شاخص‌ترین یافته سطحی در این بررسی بود.»
او اظهار کرد: «بررسی باستان‌شناسی بخش مرکزی شهرستان کرمان اطلاعات تازه‌ای در زمینه وضعیت فرهنگی و توالی استقراری منطقه در اختیار باستان‌شناسان قرار داد، به‌طوری‌که اکنون می‌توان تصویر روشن‌تری از گذشته این منطقه ترسیم کرد.»
او با بیان اینکه وجود رشته‌کوه‌های مرکزی تأثیر بسزایی در شکل‌گیری منظر فرهنگی دشت کرمان در دوره‌های مختلف داشته است گفت: «این کوه‌ها، علاوه‌بر ایجاد موقعیت دفاعی مناسب، از مهم‌ترین عوامل شکلدهنده نحوه ارتباطات و برهم‌کنش منطقه با مناطق اطراف هستند و موقعیت ارتباطی ویژه‌ای در مسیر جنوب به شمال به شهر کرمان داده‌اند.»
حسین صدیقیان، دانش‌آموخته دکتری باستان‌شناسی دوره اسلامی از دانشگاه تهران، دیگر سخنران این نشست بود که با اشاره به گوشه‌ای از نتایج بررسی و شناسایی باستان‌شناختی بخش‌های گزیک و قهستان شهرستان درمیان، گفت: «شهرستان درمیان به مرکزیت شهر اسدیه یکی از شهرستان‌های تابعه استان خراسان جنوبی است.»
او افزود: «اگر محوطه‌های شناسایی‌شده در بررسی باستان‌شناختی بخش‌های گزیک و قهستان شهرستان درمیان، از نظر دوره‌ای، به پیش‌ازتاریخی، پیش‌ازتاریخی-تاریخی، تاریخی-اسلامی و نامشخص تقسیم شوند، محوطه‌های اسلامی بیشترین تعداد محوطه‌های این دو بخش را دربر می‌گیرند.»
انتهای پیام/
