از هامون به تفتان

گروه خبرنگاران حوزه گردشگری در قالب یک تور رسانه‌ای راهی سیستان‌وبلوچستان شده‌اند تا در این استان، از زابل تا چابهار، شهربه‌شهر بچرخند و از قابلیت‌های گردشگری آنجا بنویسند. صدرا محقق، روزنامه‌نگار، در گزارشی که امروز 21 اسفند در روزنامه شرق منتشر شده، از دیده‌ها و شنیده‌هایش می‌گوید.

به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از شرق، سیستان‌وبلوچستان پهناورترین استان ایران است، از شمال تا جنوبش، از زابل در سیستان تا چابهار در بلوچستان نزدیک به هزار کیلومتر راه هست و پیمودن آن دست‌کم ۱۰ تا ۱۲ ساعت با اتوبوس و خودرو طول می‌کشد. به نظرتان استانی به این وسعت و پهناوری چه چیزهایی برای دیدن دارد؟ به شناخت ذهنی‌تان رجوع کنید؛ شما این استان و این مسیر هزارکیلومتری را به چه چیزی می‌شناسید؟ من هفته گذشته این مسیر را در چهار روز طی کردم و در این نوشته تلاش می‌کنم بخشی را از آنچه دیده‌ام برایتان شرح دهم. در شماره روز پنجشنبه خلاصه‌ای از داشته‌های منطقه شمالی استان یعنی سیستان نوشتم و حالا نوبت جنوب استان یعنی بلوچستان و از زاهدان به سمت پایین است.

تفتان بخشنده بلوچستان

از زاهدان، مرکز استان به سمت جنوب که راهی شوید، اولین شهر، خاش است، در مسیر، جایی از جاده حدود ۶۰ کیلومتر مانده به خاش، به سمت چپ اگر بپیچید، رو به سمت کوهپایه بلندترین نقطه جنوب شرق کشور یعنی تفتان‌کوه می‌روید. مسیر، تابلوی راهنما به اندازه کافی دارد. قله بلند آتشفشان نیمه‌فعال سیستان‌وبلوچستان از همان جاده اصلی هم معلوم است و خودش را نشان می‌دهد. هرچه نزدیک‌تر بشوید، هوا خنک و خنک‌تر می‌شود و رنگ و روی طبیعت هم با ذهنیتی که از سرزمین خشک و بیابانی و کم‌آب این استان دارید، رنگ می‌بازد. پیش از رسیدن به نقطه آخر کوهپایه، آنجا که کوه‌نوردان حرفه‌ای برای صعود به قله اتراق می‌کنند، به روستایی می‌رسید به نام تمندان، در دو سوی جاده تأسیسات مفصل استقبال و پذیرایی از گردشگران را خواهید دید. آلاچیق‌های زیاد و مسیرهای سنگ‌فرش و سرویس بهداشتی و... . این‌ها را دهیاری روستای تمندان با همکاری و مشارکت اداره میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان خاش ساخته و به گفته آقای کُردی دهیار روستا، تمندان را برای استقبال درخور از گردشگران آماده کرده‌اند. سهم این روستا از برکت‌های تفتان البته فقط هوای خوش نیست. آب رودخانه‌ای که از کنار روستا می‌گذرد و سرسبزی باغ‌ها و مزارع روستا را ساخته هم از برف‌های تفتان می‌آید. به جز این انواع داروهای گیاهی و حضور گردشگران و... هم هست؛ به‌همین‌دلیل ۲۵ نفر از اهالی روستا، ۲۰ مرد و پنج زن، انجمن حافظان سبز تفتان را راه ‌انداخته و هر چند روز یک بار مسیر رودخانه و محیط اطراف را از زباله‌ای که برخی گردشگران می‌ریزند، پاک‌سازی می‌کنند. اینها را دهیار روستای تمندان می‌گوید و ادامه می‌دهد: «ما هرچه داریم، از تفتان است، باید احترامش را حفظ کنیم». کمی جلوتر از روستای تمندان، آن‌ سوی جاده‌ای که رودخانه از کنارش می‌گذرد، بین مزرعه و باغ آبادی که از سمت جاده به‌خوبی دیده می‌شود، یک بنای دوطبقه - خانه شخصی یکی از اهالی - به چشم می‌آید و بر پیشانی خانه نقشه بزرگ ایران را با سه رنگ سبز و سفید و قرمز پرچم می‌توان دید. سمت دیگر خانه هم با حروف بزرگ انگلیسی اسم ایران را نوشته است. پس از عبور این خانه دیدنی، در ایستگاه آخر اقامتگاه و اتراق‌گاه‌های پای کوه است، چندین ساختمان و بنا برای استراحت و آماده‌شدن برای صعود به کوه یا لذت‌بردن از هوای خوش و خنک وجود دارد که‌ متولی آنها اداره آموزش و پرورش است. قله‌های خوش‌تراش کوه، استودان‌های تاریخی و رودخانه‌ای با آب زردرنگ گوگردی که پابه‌پای جاده پیش می‌رود، بخش دیگری از جذابیت‌های این مسیر است.

به سمت قلعه‌های ایرانشهر

اگر قرار باشد از نقطه‌ای در وسط استان سیستان‌وبلوچستان بگذاریم، آن نقطه به صورت حدودی شهر ایرانشهر است. ایرانشهر قطب کشاورزی استان است. محصول نخلستان‌های وسیع اطراف و مزارع سرسبز صیفی‌جات این شهر به بسیاری از نقاط کشور صادر می‌شود. برای اقامت شبانه در ایرانشهر هتلی دو‌‌ستاره در مرکز شهر وجود دارد که‌ به نسبت ظرفیت و ستاره‌هایش تمیز است و خدمات خوبی می‌دهد.از نقاط دیدنی این شهر می‌توان به قلعه ناصری، قلعه‌ای در مرکز شهر، بنایی بازمانده از عهد ناصرالدین شاه قاجار اشاره کرد. قلعه دیگر شهرستان ایرانشهر در شهر تاریخی بمپور در فاصله ۲۰‌کیلومتری از مرکز شهرستان واقع شده. قلعه‌ای با قدمت دوره اشکانی که تا پیش از قلعه ناصری ایرانشهر، برای صدها سال مرکز حکمرانی حاکمان محلی منطقه بود. این قلعه که بر بلندای تپه‌ای در شمال شهر واقع است، حالا زیر فشار فرسایش باد و باران در حال ویرانی است؛ اما هنوز هم می‌شود ردپای شکوه و عظمت سابق را در جای‌جای آن دید.بمپور به غیر از این قلعه البته به یک چیز دیگر هم مشهور است، موسیقی! شیرمحمد اسپندار، دونلی‌نواز شهیر اهل این شهر است. دونلی، سازی تخصصی است شامل دو نی که نوازنده به صورت هم‌زمان آنها را به صدا درمی‌آورد. بمپور البته شهر ابراهیم بمپوری و گروه موسیقی‌اش هم هست؛ خواننده‌ای که به همراه اعضای گروهش که تنبورک و قیچک و دیگر سازهای محلی را می‌نوازند، تاکنون بارها در نقاط مختلف استان و همچنین پایتخت اجرا کرده‌اند.این دو نقطه استان سیستان‌وبلوچستان به دلیل واقع‌شدن در کم‌ارتفاع‌ترین نقاط، آب و هوای گرمی دارند و حتی این روزها که اسفندماه زمستانی است، هنگام ظهر دمای هوای آنها بالاست.


سفر خبرنگاران ۲۵ رسانه در راستای تأکید زهرا احمدی‌پور، معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، بر معرفی مسیرهای متنوع سفر و توزیع عادلانه سفر در کشور، برای مدت 4 روز برنامه‌ریزی شده بود.

انتهای پیام/

کد خبر 1395122117

برچسب‌ها