به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کردستان، قرآن روستای گردشگری نگل قرآن بزرگی است که با خط کوفی بر کاغذ ضخیم و قهوه‌ای‌رنگی نوشته شده و به‌علت تشابهش با پوست، در بین مردم به «پوست آهو» شهرت یافته است.
سبک و شیوه نگارش قرآن مربوط به سده چهارم قمری است، اما مردم روستا آن را به عثمان‌بن‌عفان، سومین خلیفه از خلفای راشدین، نسبت می‌دهند. این قرآن هم‌اکنون در مسجد روستای زیبای نگل واقع در مسیر جاده مریوان و در ۶۰کیلومتری سنندج نگه‌داری می‌شود و مورد احترام فوق‌العاده مردم روستا و منطقه است.
درباره پیدایش قرآن نگل روایت است که در زمان گذشته، چوپانی در این منطقه سرگرم چرای گوسفندان بوده که ناگهان گل بسیار زیبایی توجه او را به خود جلب می‌کند. وقتی گل را از زمین بیرون می‌آورد، چاله‌ای پدید می‌آید و صندوقچه‌ای می‌بیند. چوپان که می‌بیند نمی‌تواند به‌تنهایی صندوقچه را بیرون بیاورد اهالی روستا را خبر می‌کند.
مردم، صندوقچه را بیرون می‌آورند و می‌بینند قرآن بزرگی در آن صندوقچه قرار دارد. چون این قرآن بر اثر توجه چوپان به گلی زیبا کشف شده بوده، این محل به «نوگل» معروف شده و مردم، مسجدی به‌نام «مسجد نوگل» در آنجا بنا نهاده‌اند که به‌مرور زمان به «مسجد نگل» شهرت یافته است؛ همچنین روایت است که این موضوع موجب شد اهالی روستاهایی که در اطراف این منطقه ساکن بوده‌اند به مکان کنونی کوچ کنند.
در این روستا، علاوه‌بر قرآن نگل، اولین موزه روستایی کشور نیز در 1392 با همکاری اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کردستان تأسیس، و مجموعه توریستی نگل کامل شد.
موزه نگل از دو بخش قرآنی و مردم‌شناختی یا معیشتی تشکیل شده است که اقلام باستانی نیز در آن به‌چشم می‌خورد. همه اجناس آن را مردم به‌صورت خودجوش تهیه و به موزه نگل اهدا کرده‌اند که شامل کلیه اقلام معیشتی و فرهنگی منطقه ازجمله زیورآلات، اجناس و ابزار کشاورزی و منزل می‌شوند و از 50 تا 200 سال قدمت دارند.
مجموعه توریستی، مذهبی و فرهنگی روستای نگل هم‌اکنون یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان کردستان و غرب کشور است و از اقصی‌نقاط کشور گردشگران زیادی برای دیدن روستا، قرآن و موزه قرآنی آن به این منطقه سفر می‌کنند.
انتهای پیام/
