بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، این مراسم عصر روز گذشته 9 اردیبهشت 96، همزمان با نکوداشت این نویسنده فرهیخته و استاد باستانشناسی دانشگاه تهران، با حضور دوستداران میراثفرهنگی، نویسندگان و باستانشناسان پیشکسوت برگزار شد.
این کتاب مشتمل بر مطالبی همچون «سرو سیمین: یادنامه سیمین دانشور»، «تولد مبارک»، «یادی از بانو سیمین دانشور، استادراهنما و مادر معنوی من»، «بهپاس بانوی بزرگ رمان و آموزگار دانشور ما و سرو سیمین»، و همچنین مقالاتی در زمینه باستانشناسی است.
سیدمحمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، در یادداشتی در ابتدای این کتاب آورده است: «نخستین باری که فهمیدم خانم سیمین دانشور باستانشناس و مدرس هنر هم بودهاند بسیار تعجب کردم؛ من همیشه ایشان را نویسندهای زبده و خوشذوق شناخته بودم نه یک باستانشناس! پندار تصویر من از ایشان یک بُعد داشت و تا پیش از آن متوجه ابعاد دیگر آن نشده بودم.»
او میافزاید: «آثار سیمین دانشور حائز لطفی است، چه در کل و چه در اجزا، و فارغ از اینکه درباره چه زمان و مکانی باشد خیلی آشناست. پرسش این است که این لطف از کجا آمده است؟ اینکه صرفاً قلمش را خواندنی بدانیم در حقش کملطفی کردهایم. بسیارند نویسندگانی که در حوزههایی بعضاً مهمتر از داستاننویسی قلمفرسایی کردهاند، ولی آن صفای کار سیمین را در کارشان نمیبینیم. بهعقیده بنده، این لطف و این رایحه آشنا دو علت عمده داشت: یکی آشنایی او با باستانشناسی و تاریخ و هنر و فرهنگ ایران، چیزی که نوشتههایش را برای اهل این فرهنگ، خواندنی و دلنشین میکند و بیش از اینکه احوال متلون سیاسی و اجتماعی را بازتاباند، صفات فرهنگی ایرانیان را نشان میدهد، و همین سبب شده است آثارش تاریخمصرف نداشته و همیشه خواندنی باشد. هرچند او در آثارش اشاره صریحی به باستانشناسی و هنر ندارد و لیکن آشنایی و تماس مؤلف با مظاهر فرهنگی سبب شده این آثار نسبتی جوهری و عمیق با فرهنگ ایرانی داشته باشد و همچنین آینهای باشد که هر ایرانی در آن عکس رخ خود را ببیند و با آن احساس قرابت و آشنایی کند.»
انتهای پیام/