به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مسلم رضایی سرپرست هیئت باستان‌شناسی امروز یکشنبه 19 آذر 96 با اعلام این خبر گفت: «فصل اول بررسی و شناسایی بخش محمله شهرستان خنج لارستان با هدف تهیه نقشه باستان‌شناسی و ثبت آثار حائز شرایط در فهرست آثار ملی در سال 96 به انجام رسید.»
او افزود: «در نتیجه این بررسی تاکنون 85 اثر تاریخی‌فرهنگی در این بخش شناسایی شده است.»
به گفته این باستان‌شناس، آثار شناسایی‌شده در محدوده زمانی نوسنگی با سفال و هزاره اول پیش از تاریخ (شامل تل خندق روستای کورده و تل گپ روستای باغان و تل کورکی و محوطه‌های شش گانه روستایگر مشت) تا عصر حاضر را شامل می‌شود.
رضایی خاطرنشان کرد که بیشترین آثار شناسایی شده مربوط به دوره اسلامی به‌خصوص دوره میانی اسلامی است که نشان از اهمیت این شهرستان در دوره اسلامی دارد.
او با اشاره به موقعیت قرارگیری این شهرستان گفت: «شهرستان خنج از شهرستان‌های جنوبی استان فارس است که از جنوب به شهرستان‌های لامرد و مهر از شمال به شهرستان قیر و کارزین و جهرم و از شرق به شهرستان داراب و لارستان محدود می‌شود.»
به گفته او ، خنج در ابتدای دشتی وسیع در کوهپایه‌های زاگرس جنوبی قرار دارد و فاصله آن تا خلیج فارس ۹۰ کیلومتر و ارتفاع آن ۱۰۴۴ متر است.
او با بیان گوشه‌ای از پیشینه تاریخی این شهرستان گفت: «به استناد مطالعات باستان‌شناسی سابقه تمدنی این شهرستان به دوره ساسانی بازمی‌گردد.»
رضایی افزود: «اگر چه تاکنون بررسی سیستماتیک در این شهرستان انجام نشده است ولی آثار تاریخی بازمانده گویای تاریخ غنی این منطقه در دوران پیش از تاریخ و دوران تاریخی و به‌خصوص دوره اسلامی است.»
رئیس هیئت باستان‌شناسی گفت: «از جمله مهم‌ترین آثار باقی مانده دوره اسلامی در این شهر می‌توان به امامزاده شاه فخرالدین، مسجد و بقعه شیخ حاج محمد ابونجم، مناره کاشی و مقبره شیخ دانیال خنجی و امامزاده شیخ شعیب بزرگ معروف به تنب تنگر اشاره کرد.»
او گفت: «بقاع متبرکه سید نورالدین، سید سهام لدین، سید معلی، سید عالمین، سید ضیاالدین منصور، شیخ عفیف‌الدین و حاج مبارک از دیگر بقاع متبرکه شهر خنج مربوط به قرن هفتم تا دهم هجری است.»
فصل اول بررسی و شناسایی بخش محمله شهرستان خنج لارستان با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.
انتهای پیام/
