به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سیروان محمدی قصریان، سرپرست هیئت گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و حریم آثار دامنه غار تاریخی خوربس در جزیره قشم در نشست گزارش به همکار که روز گذشته 3 بهمن 96 به همت پژوهشکده باستان‌شناسی برگزار شد، با اعلام این خبر به وجود آثار دوره پاینه سنگی قدیم، آثار دوره اشکانی، گورستان، محوطه استقراری، سه گورستان اسلامی، آب انبار، کانال هدایت آب، پناهگاه صخره‌ای در این محوطه اشاره کرد.
این باستان‌شناس با اشاره به این که جزیره قشم به دلیل موقعیت جغرافیایی خاصش در جغرافیای طبیعی ایران، همواره در دوره‌های مختلف تاریخی محل سکونت بوده است، گفت: «از میان آثار شناسایی شده تاکنون درصد قابل توجهی را محوطه‌های دوران تاریخی و به ویژه دوران اسلامی تشکیل می‌دهد که حاکی از اهمیت این جزیره در مبادلات تجاری در دوران‌های یاد شده است.»
او آثار دامنه غار تاریخی خوربس را از وسیع‌ترین و غنی‌ترین محوطه های باستانی جزیره دانست و گفت: «این در حالی است که متاسفانه به دلیل ساخت و سازهای غیرمجاز، جاده سازی و فعالیت‌های زراعی، قسمت زیادی از محوطه از بین رفته است.»
محمدی قصریان با اشاره به بررسی سطحی آثار موجود برای شناخت محوطه گفت: «آثاری از دوران پارینه سنگی، گورستان دوره اسلامی، گورستان دوره اشکانی، کانال‌های آب و اب انبار در این محوطه وجود دارد.»
او قدیمی‌ترین اثر شناسایی شده در این محوطه را دست افزارهای دوره پارینه سنگی اعلام کرد و گفت: «احتمال دارد یک‌سری از این ابزارها متعلق به دوره پارینه سنگی قدیم باشد.»
او به وجود یک فاصله از دوره پارینه سنگی تا دوره مفرغ و آهن در جزیره قشم اشاره کرد و گفت: «سفال‌های دوره تاریخی و اشکانی در محوطه نشان می‌دهد تاریخ گورهای این محوطه مربوط به دوران اشکانی است.»
محمدی قصریان افزود: «در کنار گورهای دایره‌ای شکل در قسمت پشت غار خوربس ، یک‌سری سازه شناسایی شد که حاکی از وجود یک محوطه استقراری در کنار گورستان است.»
او با اشاره به وجود یک لایه اشکانی در عمق 70 سانتی‌متری در حین کاوش گفت: «این امر نشان دهنده وجود یک محوطه وسیع اشکانی است.»
این باستان‌شناس افزود: «در بررسی‌های سطحی سفال های مخلوط به دست آمد و در بررسی‌های دقیق‌تر مشخص شد کل آثار اسلامی روی یک محوطه اشکانی وجود دارد و سفال‌ها متعلق به دو دوره اسلامی و اشکانی است.»
او در ادامه از کانال هدایت آب که برای مهار آب‌های سطحی استفاده می‌شد به عنوان آثار اسلامی به دست آمده در این محوطه نام برد.
محمدی قصریان همچنین از شناسایی بند انحرافی به طول یک کیلومتر که سفال‌های دوره اسلامی متاخر در آن وجود دارد، خبر داد.
او در ادامه گفت: «برای تعیین عرصه و حریم در 19 نقطه گمانه‌هایی زده شد این در حالی است که دور تا دور عرصه پر از جاده، ساخت و ساز و کانال‌کشی است.»
این باستان‌شناس در پایان اظهار کرد: «با توجه به وجود 15 اثر در این محوطه پیشنهاد تبدیل شدن این محوطه به پایگاه باستان‌شناسی مطرح می‌شود.»
انتهای پیام/
