به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، این کتاب که دارای 10 فصل است، توسط منیژه هادیان دهکردی، فرح‌سادات مدنی و پریسا عبداللهی ترجمه شده است
تجزیه و تحلیل خطر، خرابکاری و هنر ستیزی، سرقت، آتش‌سوزی، سیل، نشت مواد شیمیایی، زلزله، تروریسم، موزه‌های مورد تهدید، بمب ، حملات موشکی و جنگ و خطرات مربوط به امکانات ساختمانی از فصل‌های این کتاب هستند.
در درآمد این کتاب می‌خوانیم:
«این کتاب 9 گونه حفاظت را که باید برای آثار فرهنگی و تاریخی و هنری اعمال شود شرح داده که می‌تواند به‌عنوان یک دستور‌العمل مفید و کارآرا مورد بهره‌برداری قرار گیرد.»
در مقدمه این کتاب نیز آمده است:
«دستگاه‌های متولی میراث‌فرهنگی و آثار هنری و فرهنگی باید پیشگیری را هدف خود قرار دهند، همان‌گونه که در حوزه‌های دیگر مانند طبابت و محیط زیست و غیره هم بهداشت و پیشگیری و مواظبت اموری اساسی و حیاتی محسوب می‌شوند. کتاب حاضر به دنبال ان است تا با تحلیل دقیق خطرات تهدید کننده آثار فرهنگی از جمله خرابکاری و هنرستیزی، سرقت، آتش‌سوزی، سیل، زلزله، تروریسم و نظایر اینها، شیوه های مقابله با این تهدیدات را برشمارد تا با اجرای آنها بخشی از موضوع حفاظت پیشگیرانه تحقق یابد.»
سیدمحمد بهشتی رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری نیز در پیشگفتار این کتاب نوشته است:
«هرچند امروزه دانش بشری نسبت به پیش‌بینی حوادث طبیعی و استفاده از فناوری‌های نوین برای کنترل شرایط و حفظ ایمنی افزایش یافته است، اما عواملی همچون افزایش مداخلات انسانی در طبیعت، غفلت، تنازعات قومی و ملیتی، دور شدن از فرهنگ و نادیده گرفتن تجربیات گذشتگان، جوامع را بیش از پیش در معرض خطرات ناشی از بلایای طبیعی و انسانی قرار داده است. لذا اکنون ضرورت پیشگیری و آگاهی از چگونگی مواجهه با چنین شرایطی بیش از همیشه احساس می‌شود. در این شرایط علاوه بر نجات جان انسان‌ها و محیط زیست، دست ساخته‌های بشری در طول تاریخ یا میراث‌فرهنگی نیز در اولویت قرار دارند.
این کتاب راهنما که براساس تجربیات به دست آمده از حوادث رخ داده در سایر کشورها تهیه شده است الگویی خواهد بود برای همه افرادی مرتبط با مراکز فرهنگی اعم از مدیران و مسئوولان، کارشناسان، نیروهای خدمات، پشتیبانی و امنیتی هستند تا به کمک آن و با استفاده از دستورالعمل‌های ارائه شده، بتوانند در شرایط اضطراری متناسب با مجموعه های تاریخی و فرهنگی و شرایط محیی و محی خود به راهبردها و راهکارهای بومی مورد نیاز دست یابند.»
انتهای پیام/
