بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، علی محمدی مسئول آزمایشگاه ژنتیک باستانی مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی نور در نشست تخصصی ژنتیک باستانی «کنگره بین المللی ژنتیک» با ارائه مقالهای در خصوص آنالیز و تبارشناسی ژنتیکی نمونههای باستانی گفت: «در سال 1396 موفق شدیم از نمونههای باستانی مربوط به 7000 سال پیش که در منطقه قلعه گنج و چلو بدست آمده بود DNA استخراج کنیم.»
او با بیان حساسیت کار بر روی نمونههای باستانی و رعایت استانداردهای بینالمللی در این زمینه، افزود: «حدود 6 ماه بر روی 9 نمونه کشف شده از این منطقه کار آزمایشگاهی انجام شد ،تا کارشناسان موفق شدند از 6 نمونه، DNA استخراج کنند و سکانس mtDNA با کیفیت خوب بدست آورند.»
او تصریح کرد: «آنالیز و تبارشناسی ژنتیکی این نمونهها نیز انجام گرفت که مقاله آن بزودی چاپ خواهد شد.»
او با بیان اینکه این مرکز دارای تجهیزات و امکانات روز دنیا در زمینه علم ژنتیک است، آمادگی خود را برای انجام پایان نامههای دانشجویی در این مرکز اعلام کرد.
باستانشناسی امروز دائماً اندیشههای نو میجوید
مهرداد ملک زاده باستانشناس و سرپرست مدیریت پژوهش پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری ، دیگر سخنران این نشست بود که به بیان مطالبی در زمینه پیوندهای انسانشناسی و باستانشناسی پرداخت.
او گفت: «باستانشناسی، درست برخلاف نام و نشان و نسبش که اشارتی به روزگاران دیرین و پیشین دارد، ذاتاً و طبعاً، در نظر و در عمل، در ماده و در معنا، نو و نوگراست؛ به همان اندازه که با مواد فرهنگی مرده و کهنه و ایستا و پارینه دست به گریبان است، از برای فهم همآن مواد از الگوها و الگووارهها و انگارههای زنده و نوپدید و پویا و امروزینه مدد میجوید.»
این باستانشناس، با بیان اینکه این خود پارادوکسی سخت معنادار در فلسفۀ باستانشناسی هم میتواند باشد و هم هست تصریح کرد: «کهنهپسندترینِ علوم انسانی و علوم اجتماعی، نوجویانهترین آنهااست.»
به گفته ملکزاده باستانشناسی امروز دائماً اندیشههای نو میجوید و راههای نو میپوید.
او اظهار کرد: «از پیوندهای قدیم و مندرس خویش با عتیقهجویی و مجموعهداری یکسره دست شسته و در پیوندهای سنتی خویش با تاریخ و تاریخ هنر بازنگری ریشهای و جدی کرده و دیری است که درهای گفتگو را از یکسو با فلسفۀ علوم انسانی-اجتماعی با جغرافیای تاریخی و تاریخ جغرافیایی، با انسانشناسی و جامعهشناسی، و از سوی دیگر با زمینشناسی و گیاهشناسی و جانورشناسی و استخوانشناسی و اقلیمشناسی و جز آن گشوده است.»
ملکزاده افزود: «بدینترتیب افقهای بس فراختری پیشاروی پژوهشگران هماین رشته و رشتههای وابسته و پیوسته گشاده است.»
او گفت: «باستانشناسی مانند بسیاری دیگر از شعب و فروع معارف بشری، تاریخ و تاریخچهای را، کوتاه یا بلند، از سر گذارنده است، از شکلی به شکل دیگر تحول و تغییر و تطور یافته و در گذر ایام با پیشرفتهای همهجانبۀ علوم تجربی و علوم انسانی و اجتماعی، علمیتر و علمیتر شده، تا جاییکه اکنون بهدرستی گفته میشود که تجربیترین علوم انسانی و علوم اجتماعی، باستانشناسی است، چه آنکه نابترین وجوه تجربۀ میدانی را در بررسیها و گمانهزنیها و کاوشهای باستانشناختی میتوان سراغ گرفت.»
این باستانشناس اظهار کرد: «بدینسان باستانشناسی که خود در میانای علوم انسانی و علوم اجتماعی ایستاده، هم انسانی است و هم اجتماعی، با ویژگیهای بنیادین فلسفی علوم تجربی نیز بیگانه نیست و خویشتن را در پیوند با آنها تعریف میکند و محک میزند و تفسیر میکند.»
حسین تولایی رئیس کنگره سخنانی در رابطه با اهمیت راه اندازی رشته آرکئوژنتیک و انجام پژوهش های بین رشتهای و مریم رمضانی، استخوان شناس نیز سخنانی در مورد کاوش های شهر سوخته بیان کرد.
کنگره بین المللی ژنتیک در سالن اجلاس سران با حضور دانشمندان ایرانی و خارجی بصورت مشترک بین انجمن ژنتیک ایران و انجمن ژنتیک آلمان برگزار شد.
انتهای پیام/