به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، زهرا رضایی ملکوتی کارشناس ثبت میراث طبیعی ادراه کل میراث فرهنگی خراسان جنوبی در این خصوص گفت: «این بنه کهنسال با صلابت و استواری با ظاهری شاداب و سرسبز از فاصله دور خودنمایی می کند.»
او گفت: «تنه از فاصله یک متری از سطح زمین به پنج تنه قطور تقسیم شده و باز هر کدام از این تنه ها به شاخه های فرعی دیگر منشعب شده اند که این موضوع باعث ایجاد تاج پوشش زیبایی برای این درخت شده است. تنه اصلی درخت دارای محیطی برابر 5 متر و هر کدام از تنه های فرعی محیط هایی از 6/1 متر تا 7/2 متر دارند.«
ملکوتی افزود: «شاخه های خشکیده لابلای شاخه های سرسبز درخت نشان از پشت سرگذاردن چند دوره خشکسالی در منطقه می باشد. اطراف این بنه را کوهها و تپه های سرسبز، انواع گیاهان دارویی و علفی احاطه کرده اند. در کنار این درخت مجموعه ای از ظروف پذیرایی شامل وسایل چای قرار گرفته که تعدادی از اهالی روستا آن ها را وقف این درخت نموده اند تا مسافران و گردشگرانی که به دیدن این بنه پیر می آیند از این وسایل جهت تهیه چای و پذیرایی استفاده نمایند.»
ملکوتی افزود: «دخیل های زیادی که بر شاخه های آن مشاهده میشود نشان از تقدس و احترام مردم به این درخت دارد. سرسبزی و زیبایی آن به گونه ای است که اکثر ایام سال پذیرای مردم از مناطق مختلف شهرستان قاین است.»
او گفت: «علی رغم خالی از سکنه بودن روستا، این درخت از نظر اهالی منطقه و حتی قاین بسیار ارزشمند است. پروینج در دامنه کوهسار نارگندل قرار گرفته در نتیجه دارای آب و هوایی سرد و کوهستانی است.»
این کارشناس ادامه داد: «تنه دارای گره ها و پیچ خوردگی های زیادی بوده که این مسئله به زیبایی درخت افزوده است. وسعت تاج این درخت معادل 5/188 متر مربع و ارتفاع درخت 10 متر است. براساس بررسی های کارشناسی سن این درخت تقریباً معادل 600 سال تخمین زده می شود. مردم منطقه به این درخت علاقه زیادی دارند و در ایام تعطیل و خاص برای تفریح به این محل می آیند و از زیبایی درخت و طبیعت اطراف آن بهره می برند.»
ملکوتی گفت: «پس از شناسایی این درخت کهنسال و بررسی های اولیه ، برداشت میدانی آن انجام گرفت و پرونده پیشنهاد ثبت آن تهیه و پس از تأیید در شورای ثبت و حریم آثار طبیعی استان به دفتر ثبت سازمان در تهران ارسال شد.»
انتهای پیام/
