به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید عبدالمجید شریف زاده رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه با اعلام این خبر گفت: «استفاده و ساخت قاب آینه در اواخر دوره صفوی و همزمان با ورود آینه های شیشه ای از اروپا به ایران آغاز شد و آینه کاران برای آراستن آیینه ها شروع به ساخت قاب های متعدد با جنس و طرحهای گوناگون کردند.»

او افزود: «تلاش هنرمندان برای آراستن آینه و قاب آینه در اوج زیبایی تلاشی برای زنده نگه داشتن و زیباتر جلوه دادن مفاهیمی که در باور مردم ایران آینه نماد آنها است.»

شریف زاده تصریح کرد: «از طرفی میناکاری از هنرهای ظریف و قابل توجهی است که همواره در بین هنرهای سنتی جایگاه خاصی داشته است و می توان به آثار شاخصی از مینای نقاشی و تعداد انگشت شماری از مینای خانه بندی با طرحهای بسیار ساده متعلق به دوران قاجار موجود در موزه جواهرات بانک مرکزی اشاره کرد.»

او  افزود: «با توجه به معدود و نادر بودن مینای خانه بندی در بین آثار این دوره در این کار تلاش شده تا با تلفیق هنر مینای خانه بندی و نقش گل و مرغ و اسلیمی و ختایی سبک قاجار در عین ارج نهادن به هنر هنرمندان قدیم قدمی نو در ارائه این هنر برداشته شود.»

رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه اظهار کرد: «اثریاد شده دارای6 قطعه مینای خانه بندی به ابعاد (71در 53) شامل یک قطعه سرلوح  به ابعاد نیم دایره قطر2/15 ، 2 قطعه حاشیه به ابعاد (30در6 )و یک قطعه حاشیه با ابعاد (17در 6)  و دو قطعه با ابعاد (6در 6) است.»

انتهای پیام/