به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران، سید رحیم موسوی سرپرست پایگاه جهانی باغ عباسآباد با بیان این که کارگروههایی تشکیل شده است که در حوزههای مختلف به صورت عملیاتی راهکارهای کمک به عباسآباد را تدوین و ارائه میکنند، گفت: «یونسکو وقتی اثری را ثبت میکند، انتظار دارد که اقدامات مدیریتی و برنامهها در مورد آن اثر نیز شاخص باشند. در گام نخست تصمیم گرفتیم که با کمک تعدادی از کارشناسان، کارگروههای توسعه گردشگری، حفاظت و مرمت، پژوهش و فرهنگ و رسانه را تشکیل دهیم.»
او اضافه کرد: «به دلایل مختلف باغ جهانی عباسآباد در بسیاری از بخشها بسیار عقبتر از سایر باغهای ایرانی است و نیاز داریم که برنامهریزیها در مورد این باغ را با کمک همه علاقهمندان، مسئولان و مردم منطقه برای بهرهبرداری از ظرفیت این باغ در توسعه منطقه به کار بگیریم.»
موسوی بیان کرد: «اگر قرار باشد برای حفاظت و مرمت و فعالیتهای پژوهشی در حوزههای مختلف باستانشناسی، مردمشناسی، جغرافیای گیاهی و جانوری و سایر حوزههای فرهنگی و رسانهای بر اساس شرح وظایفی که برای یک محوطه تاریخیجهانی مترتب است اقدام کنیم، به نقطه مطلوب که مورد رضایت مردم مازندران و بهشهر نزدیک شویم همچنین از اعتبار کشورمان نیز در یونسکو دفاع کنیم، به خرد جمعی و نگاههای کارشناسی نیاز داریم. به همین دلیل لازم است طرحها و ایدههای مختلف در حوزههای گوناگون اعم از گردشگری، فرهنگی، مرمت و حفاظت با انسجام بیشتری در استان تهیه و برای کسب مجوز از مراجع ذیصلاح به مرکز ارسال شوند تا شاهد اقدامات مناسبی باشیم و بتوانیم عباسآباد را به جایگاهش برسانیم.»
این مسئول افزود: «باغ عباسآباد در حال حاضر از چند مورد رنج میبرد. ناشناخته بودن و معرفی نشدن ظرفیتها یکی از این موارد است که باعث شده کمتر از سایر باغها مورد توجه قرار بگیرد. مورد دیگر قرار گرفتن در دل جنگلهای انبوه است، زیرا با اینکه طبیعتی زیبا دارد و جاذبه برای مسافر ایجاد میکند، در این چند قرن سازههایش تخریب شده است. فرسایش و شرایط اقلیمی سبب شده که امروز سازههای آبی باغ فعال نباشند، بنابراین باید برای نگهداری و احیای آن برنامههای بیشتری اجرا کنیم.»
موسوی چندگانگی مالکیت باغ را نیز از دیگر چالشها برشمرد و اظهار کرد: «عباسآباد حدود ۴۲۰ هکتار عرصه مصوب دارد که پایش و نگهداری این حریم به طور کامل بر عهده سازمان میراث فرهنگی نیست. در واقع سازمان میراث فرهنگی مالکیتی در این منطقه ندارد.»
او ادامه داد: «مالکیت بخش عمدهای از باغ در اختیار منابع طبیعی است. دریاچه تحت مدیریت آب منطقهای قرار دارد، بخشی از محیط روستایی متعلق به مردم شریف منطقه است و دستگاههای دیگری نیز در منطقه نقش مالکیتی دارند.»
سرپرست پایگاه جهانی باغ عباسآباد ادامه داد: «میراث فرهنگی شاید نتواند در مدیریت این مجموعه ارزشمند تاریخی موفق باشد، اما به زودی طرحی آماده میشود که با در نظر گرفتن تمام مسئولیتهای مرتبط با سازمان میراث فرهنگی، متضمن منافع عمومی و دستگاهی و بین دستگاهی در حریم عباسآباد باشد. کارگروههای در نظر گرفته شده نیز به منظور اتخاذ بهترین تصمیم در زمینه کارشناسی تشکیل شدهاند تا این ارتباط بین دستگاهی در مورد باغ عباسآباد و رونق و پویایی آن شکل بگیرد.»
این مسئول درباره ویژگیهای باغ جهانی عباسآباد گفت: «متاسفانه بسیاری از مسافران و گردشگران و حتی مازندرانیها فکر میکنند که باغ عباسآباد فقط همان دریاچه و چهارطاقی وسط آن است؛ در حالی که باغ مانند همه باغهای ایرانی مجموعهای از سازههای آبی و فضای رفاهی ساخته شده در دورهای از تاریخ است که هنوز آثار آن وجود دارد، اما کمتر مورد توجه مسافران قرار گرفته است.»
او ادامه داد: «یکی از اقداماتی که باید انجام دهیم ارائه محتوای گردشگری از این منطقه برای گردشگران در عباسآباد است تا با اجزای این اثر خاص تاریخی بیشتر آشنا شوند.»
موسوی یادآور شد: «باغ ایرانی باغی است با ویژگیهای خاص مثل دیوار بلند، راهآبهها یا مسیرهای گردش آب، ساختمان محل اقامت و فضای زیبا و مصفا که امروز بخشهایی از آن را در همین مجموعه داریم. باغ عباسآباد و آثار برجامانده در آن حدود ۵۰۰ سال قدمت دارد و طبیعت و جنگل طی چند قرن بخشهای زیادی از آن را بلعیدند.»
این مسئول بیان کرد: «در این سالها تلاش شده شاخصههای باغی که در دوره شاه عباس ساخته شده خواناسازی و مشخص و از دل جنگل پدیدار شود. طبیعتا بخشهایی مثل برجهای حاشیه دریاچه و چهارطاقی میانه دریاچه بیشتر قابل رویت است و مسیرهای آب و بقیه ویژگیهای این باغ زیبای ایرانی کمتر دیده میشود. با این حال مسافران در همان حاشیه دریاچه میتوانند سازههایی که از زیر خاک بیرون آورده شده را مشاهده کنند.»
سید رحیم موسوی سرپرست پایگاه جهانی باغ عباسآباد با بیان این که این باغ میتواند گردشگری منطقه را به طور کامل شکوفا کند، گفت: «نگهداری عرصه و حریم باغ جهانی عباسآباد یک مقوله کاملا فرابخشی است و متعلق به یک دستگاه نیست. امیدوارم با کمک همه افراد ذینفوذ استانی و شهرستانی و همیاری مردم شریف اتفاقی بیفتد که در کنار آن محیط زیست را حفظ کنیم و جایگاه تاریخی و فرهنگی این مجموعه را با تبدیل کردن آن به یک کانون فرهنگی برای بهرهگیری از گردشگری فرهنگی، تاریخی و طبیعی ارتقا دهیم.»
انتهای پیام/