دیگر مجالی برای رعایت و خواهش نیست

ویروس کرونا امروز هم با فرهنگ مردم دست و پنجه نرم می‌کند با اقتصاد می‌جنگد و در اجتماع نگرانی و ترس را ایجاد کرده به طوری‌که توانسته تا حدودی گردشگری در کشور را با خطر جدی مواجه کند و ظرفیت‌های ایجاد شده بخش خصوصی را از رونق بیاندازد.

آنچه بر مردم خواهد گذشت لحظات سخت و نفس‌گیری خواهد بود و آنچه بر دولت می‌گذرد، هزینه‌های سخت و دشوار در این اوضاع تحریم‌های ظالمانه است.

از یک‌سو ضربه مهلکی به بخش نیمه فعال صنعتی می‌خورد و از طرفی دیگر گریبان مردمی که زندگی سختی را تحمل می‌کنند.

آنچه در ایران می‌گذرد بیشتر شبیه تعبیر فیلم‌های هالیوودی است که به واقعیت می‌پیوندد، اما این ویروس نمی‌داند که با مردمی جان‌سخت طرف خواهد بود.

گردشگری به‌عنوان یک اقتصاد پایدار و تحت تأثیر فرآیندهای سیاسی و اجتماعی جامعه، امروز در این برهه زمانی که اقتصاد نفتی ایران رو به انزوا است، جوانه‌زده و در حال رشد و ارزآوری است اما در تصور بزرگ‌ترین اقتصاددان‌های دنیا پیش‌بینی چنین روزهایی سخت جای می‌گرفت، تا جایی که نه‌تنها صنعت گردشگری، بلکه سایر صنایع نیز به خطر افتاد.

اما بحث و بررسی ما در این یادداشت از مجال و حرفه ما در صنایع دیگر خارج است و روی سخن با ویروس کرونایی که گریبان هم سوارانمان در کشتی گردشگری است.

موج کرونا ضربات سهمگینی به بدنه این کشتی زده ولی نمی‌شود گفت که مغروقه است چون صنعت گردشگری همچون ققنوس افسانه‌ای می‌سوزد و باز زنده می‌شود و روزی این ویروس ریشه‌کن خواهد شد و باز مسیر تعالی را در دریای صنعت گردشگری پاروزنان به سرمنزل خواهند رساند.

گردشگری صنعتی نوپا و دارای ابعاد گوناگون و گره‌خورده بافرهنگ، اجتماع، اقتصاد و سیاست است که تغییر نگرش در هر یک از این موارد می‌تواند این صنعت را به اوج و یا به قعر هدایت کند.

آنچه استان‌های جنوبی به‌ویژه هم‌نشینان سواحل خلیج‌فارس و دریای عمان رخ‌داده است به‌طور یقین از تمامی استان‌های دیگر در حوزه گردشگری، ضرر و زیان بیشتری داشته زیرا این ویروس در بهترین فصل گردشگری این استان‌ها پدیدار شده است و درآمد سودآوری تأسیسات گردشگری را تعطیل کرده تا نگرانی برای جامعه گردشگری این استان‌ها بیشتر شود.

فعالان حوزه گردشگری با سرمایه‌گذاری در طول سال به امید فصل گردشگری چشم‌انتظار این فصل از سال هستند، که متأسفانه انتشار یک ویروس تمام این سرمایه ملی را مورد هجوم خود قرارداد و باید برای جبران خسارت‌های چاره‌اندیشی در سطح کلان کشوری انجام شود.

اقامتگاه‌های بوم‌گردی نیز از این قضیه مستثنا نیستند و با تعطیلی اقامتگاه خود، که البته با توجه به ضعف کمبود وسایل بهداشتی در روستا تعطیلی آن مهم بوده، با این حجم تسهیلات دریافتی و اقساط به طور حتم به مشکلات عدیده‌ای‌ای برخورد خواهند کرد. هرچند سلامتی همگانی اهمیت ویژه‌ای‌ دارد اما آیا برای جبران خسارت‌های ناشی از عدم سودآوری در این فصل می‌شود چاره‌اندیشی کرد؟

با تمام این تفاسیر امروز باید برای جبران ناشی از خسارت‌های واردشده توسط ویروس کرونا به بخش گردشگری، برنامه‌ریزی شود تا در اولین فرصت پس از مهار آن، این برنامه‌ها اجرایی و تا حدودی بار سنگین مالی و خسارت‌ها به بخش‌های تأسیسات گردشگری جبران شود.

یکی از این راه‌ها برگزاری جشنواره‌های مختلف است که پس از مهار کرونا با ابلاغ تعطیلی‌هایی با رویکرد جایگزینی سفر نوروزی توسط دولت، انجام می‌شود و از این طریق با بسته‌های تشویقی، مردم را به سفر کردن در این زمان راهنمایی کرد زیرا ظرفیت جشنواره‌های مختلفی در سراسر کشور وجود دارد که نیازمند همکاری و اهتمام ویژه دولت در برگزاری آن به شکل گسترده با همکاری رسانه‌های ملی و دستگاه‌های ذی‌ربط است.

 

* مدیر روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان بوشهر

انتهای پیام/

کد خبر 139901219

برچسب‌ها