با رشد صنعت گردشگری نیاز به جذب و آموزش نیروی انسانی در این صنعت انسان محور، اهمیت ویژه ای یافته است. بدیهی است که تنها افزایش تعداد نیروی انسانی نمی‌تواند ضامن عملکرد خوبی برای رسیدن به اهداف این بخش باشد، بلکه علاوه بر تعداد، آشنایی با خدمات گردشگری، تحصیلات دانشگاهی مرتبط، گذراندن دوره های آموزشی حرفه ای و داشتن مهارت های لازم نیز تعیین کننده است، بنابراین توسعه و پرورش منابع انسانی حرفه‌ای آموزش دیده در صنعت گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آموزش نوعی سرمایه گذاری و عامل کلیدی توسعه در صنعت گردشگری محسوب می شود. چنانچه به درستی برنامه ریزی و اجرا شود، می تواند بازده اقتصادی قابل توجهی داشته باشد.
با توجه به اینکه آموزش در گردشگری مشمول هزینه‌های آموزشی و تأمین تجهیزات می باشد، لذا بخش خصوصی گردشگری تمایل چندانی در سرمایه گذاری در بخش های آموزشی بلند مدت ندارند در حالی که از هزینه های آموزشی با عنوان سرمایه‌گذاری بلند مدت یاد می شود و تنها با به کارگیری آموزش های کوتاه مدت افراد نمی‌توان به موفقیت در این صنعت دست یافت. برای ارتقاء خدمات و رضایت مندی مشتریان در این صنعت، می بایست برنامه ریزی های لازم برای آموزش های بلند مدت و مستمر انجام گردد.
نقش آموزش نیروی انسانی در صنعت گردشگری
گردشگری در اولين دهه از هزاره سوم ميلادی يکی از صنايع در حال رشد می باشد که امروزه بعنوان يکی از انسانی ترين فعاليتهای اقتصادی و فرهنگی بشر شناخته شده است . بنابراين هر گام در توسعه ی پايدار اين صنعت به جهانيان نويد زندگی بهتر بر مبنای مهر و دوستی و ارتباط بين فرهنگ‌های جوامع مختلف را می دهد. به راستی امروزه وجود پتانسيل های عظيم تاريخی و طبيعی، ايران را به يکی از جذاب ترين مناطق گردشگری جهان تبديل نموده است و ليکن بهره برداری از اين منابع جهت خدمت رسانی و کسب در آمد بستگی به برنامه ريزی اصولی و ثبات در ساختار گردشگری کشور دارد که يکی از اجزای اصلی آن نيروی انسانی است.
شکی نيست که در تمامی جوامع بشری آموزش را بعنوان يکی از عناصر مهم و مقدمه توسعه و پيشرفت اقتصادی می دانند. تغييرات سريع تکنولوژی نياز دارد که کارمندان دانش ، مهارتها و توانايی های مورد نياز را داشته باشند.
لذا شايسته است تا تأثير آموزش بر توسعه صنعت گردشگری دقيقا\" مورد مطالعه قرار گيرد. تعقيب و پيگيری صحيح و منطقی مسايل گردشگری زمانی می تواند کارايی در توسعه اقتصادی داشته باشد که آموزش‌های لازم را طی دوره هايی با موفقيت پشت سر بگذارند. پس کميت و کيفيت آموزش برای بخش گردشگری می تواند در رشد و توسعه گردشگری بيشتر از هر عامل ديگری موثر باشد.
آموزش و اهمیت آن
آموزش يک عامل کليدی برای پيشرفت و توسعه منابع انسانی است و جريانی است که طی آن افراد ، دانايی ها، مهارتها، طرز برخورد ها و گرايش های مناسب را جهت ايفای نقش خاصی می آموزد. طی اين جريان آگاهی های جديدی به ذهن فرد وارد می شود و زمينه ايجاد تغييراتی را در رفتار و نگرش فرد فراهم می آورد. آموزش صحيح سبب ايجاد آمادگی فرد برای اجرای وظايف محوله و نيز قبول مسئوليت های آتی می گردد. به کمک آموزش می توان کمبود های مهارتی، نگرشی، دانشی و بينشی افراد را جبران کرد و نقص کارايی را چنانچه مستقيما\" با آموزش مرتبط باشد برطرف کرد.
آموزش، يک نوع سرمايه گذاری ضروری برای سازمان است. بدست آوردن رضايت کارکنان، به سرمايه گذاری در امر آموزش بر می گردد يعنی فعاليتهای آموزشی با کل فعاليتهای کسب و کار در ارتباط است، بايد حمايت مديران عالی سازمان را جهت آموزش بدست آورد و بدون حمايت آنان مهم نيست که چقدر برنامه آموزشی خوب انجام شده است و احتمال دارد که نتيجه مطلوبی نداشته باشد . لازم است به مديران عالی توضيح داده شود که چطور آموزش برای سازمان و کارمندان آن مفيد خواهد بود و چطور با اهداف کسب و کار در ارتباط است.
هدف اساسی آموزش، کمک به سازمان جهت نيل به مقاصدش می باشد. آموزش بدنبال توسعه صلاحيت ها و شايستگی کارکنان و بهبود عملکرد آنها می باشد و فلسفه آموزش در يک سازمان بيانگر ميزان اهميت آموزش در سازمان است.
از جمله مزايای آموزش برای کارکنان: افزايش رضايت شغلی، کمک به بهداشت و ايمنی، کمک به کارمندان تا سريعتر به استاندارد های يک کارمند ماهر نزديک شوند و افزايش انعطاف پذيری کارکنان می باشد همچنين آموزش برای کارفرما نيز مزايای از جمله : افزايش سود، افزايش استاندارد های عملکرد، استفاده بهينه از منابع، کاهش اتلاف منابع ، کاهش شکايات ، کمک به استخدام کارکنان، چرخش شغلی ، کمک به برنامه ريزی طرح جانشين و بهبود رضايت مشتری را به همراه دارد.
همان‌طور که می دانیم گردشگری یک نوع فعالیت خدماتی است و تردیدی نیست که در کارکنان گردشگری خدمات را ارائه می دهند و این موضوع یکی از رمزهای اصلی تضمین کننده صنعت گردشگری می باشد. پس نمی‌توان اهمیت منابع انسانی را در صنعت گردشگری نادیده گرفت. نیروی انسانی یک عامل اصلی در توسعه بخش گردشگری است. تخصص، مهارت، کارایی، استانداردهای آداب و معاشرت و الگوهای رفتاری به هنگام ارائه خدمات از جمله مواردی می باشند که نتیجه سرمایه گذاری است که در زمینه آموزش افراد ایجاد می شود.
لذا توجه به منابع انسانی آموزش دیده و حرفه ای در صنعت گردشگری و هتلداری به ما این نکته را يادآور می شود که در این صنعت انسان محور، افرادی که با کسب تخصص و آموزش های لازم، سرمایه‌گذاری های بلند مدت کرده اند، می توانند همیشه امیدوار باشند که موقعیت های شغلی مناسب را در صنعت گردشگری بدست خواهند آورد.
بنابراین فارغ‌التحصیلان رشته گردشگری و هتلداری و علاقه مندان جویای کار جهت استخدام و جذب در موقعیت های شغلی این صنعت می بایست با بررسی و مطالعه نیازسنجی، آموزش و مهارت های لازم را در زمینه‌های مربوطه کسب کنند.
* کارشناس ارشد مدیریت گردشگری و کارشناس‌مسئول نظارت بر واحدهای اقامتی و پذیرایی معاونت گردشگری استان فارس
انتهای پیام/
