به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، هادی الهیاری سرپرست هیأت باستان‌شناسی 10مرداد1400با اعلام این خبر گفت:« در این بررسی ابتدا به مستندنگاری و نقشه‌برداری میکروتوپوگرافیک از محوطه با کمک پهپاد در آتشگاه پرداخته شد.»
او تصریح کرد: «در نقشه‌برداری انجام شده علاوه بر توپوگرافی محوطه، تقسیم‌بندی فضایی معماری حاضر در محوطه و پلان دقیق ساختمان آتشگاه نیز مشخص شد.»
این باستان‌شناس افزود: «در این مستندنگاری علاوه بر ایجاد بستری برای انجام بررسی باستان‌شناختی بعدی، شناخت بهتر پلان معماری بنا نیز میسر شده تا بتوان درباره کارکرد آن اظهارنظر دقیق‌تری کرد.»
الهیاری مرحلۀ دوم پژوهش را بررسی باستان‌شناسانۀ روشمند فراگیر بر اساس نقشۀ تهیه شده در محوطه آتشگاه اعلام کرد و افزود: «بعد از شبکه‌بندی محوطه، داده‌های هر شبکه جداگانه جمع‌آوری و مورد مطالعه قرار گرفت.»
سرپرست هیأت باستان‌شناسی اظهار کرد:« به نظر می‌رسد طبق مطالعاتی که در مرحلۀ اولیه بر روی حدود دو هزار قطعه سفال جمع‌آوری‌شده انجام گرفته، این محوطه از دوران تاریخی تا قرون اولیۀ اسلامی مورداستفاده و بهره‌برداری بوده است.»
این باستان‌شناس گفت: «بررسی باستان‌شناسی پیش‌رو می‌تواند تا حدودی تاریخ‌گذاری و هم‌چنین کاربرد این بنای مهم در غرب اصفهان را مشخص کند.»
سرپرست هیأت باستان‌شناسی در پایان افزود: «در تواریخ، گزارش‌ها و سفرنامه‌ها توصیفات بسیاری دربارۀ محوطه آتشگاه اصفهان، واقع بر جانب غربی شهر و در ساحل شمالی زاینده رود شده است ولی با وجود اهمیت این محوطه، تاکنون مطالعۀ باستان‌شناسانۀ روشمندی در آن صورت نگرفته و بیشتر مطالعات محدود به انجام اقدامات مرمتی بر روی بنا بوده است.»
انتهای پیام/
