به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل‌از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی، پریسا جمشیدی روز شنبه ۲۲ آبان‌ماه ۱۴۰۰ اظهار کرد: «آنچه در گارجگان بسیار جلب توجه می‌کند ساختار و شکل خانه‌ها است، خانه‌ها در دل تپه‌های مرتفع پدید آمده‌اند. در این نوع معماری به زبان محلی گارجگان نام خانه‌ها را لون می‌گویند.»
کارشناس ناظر مرمت بناهای تاریخی استان اظهار کرد: «لون‌ها از یک تا چند اتاق تشکیل شده‌اند. هر خانه دارای یک ورودی مشترک است که اتاق‌ها به آن وصل می‌شوند. شکل و ساختار لون‌ها باهم فرق دارد و متراژ آن‌ها نیز متفاوت است. از جمله ویژگی‌های این نوع معماری‌عدم وجود هرگونه تزیینات و آرایه‌ها است.»
جمشیدی گفت: «قسمت انتهایی لون‌ها و امن‌ترین بخش را به محل نگهداری دام‌ها اختصاص داده‌اند تا از گزند حیوانات وحشی و گرمای تابستان و سرمای زمستان محفوظ بمانند.»
او بیان کرد: «روستای گارجگان دارای ۳ دوره معماری است. دستکند، دستکند و سازه‌های خشتی متصل به آن و سازه‌های خشتی و آجری دوره قاجار و پهلوی که بلافاصله از دستکندها احداث شده‌اند، بافت جدید و معاصر که بلافاصله پس از بافت قدیم احداث شده است.»
جمشیدی ادامه داد: «قرارگیری روستا در کنار کوه بزرگ گارجگان و چشمه آب شیرین و همچنین رودخانه دائمی این مهم را فراهم کرد تا گذشتگان ابتدا از این آب به‌منظور کشاورزی و کاشت محصولاتی نظیر (پنبه، گل آفتاب‌گردان و علوفه برای دام) استفاده کرده و سپس در کنار استفاده از آب در کشاورزی از نیروی آن برای تولید آرد و تامین خوراک به‌وسیله آسیاب استفاده کنند.»
او گفت: «قدمت تاریخی دستکندها در حال بررسی باستان‌شناسی است.»
انتهای پیام/
