با این حال این هنرصنعت متاسفانه مورد بی‌توجهی قرار گرفته و آن طور که باید و شاید به آن توجه نمی‌شود و هنرمندان، استادان و فعالان صنایع‌دستی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند.
با شیوع کرونا مشکلات این قشر عزیز بیشتر شده و در حال حاضر فعالان صنایع‌دستی با مشکلاتی مانند گرانی مواد اولیه، افزایش حامل‌های انرژی، کاهش تولید، عدم فروش و… دست و پنجه نرم می‌کنند.
در این میان کارگاه‌های شیشه‌گری و تولیدکنندگان شیشه و بلور در کنار مشکلاتی که با شیوع کرونا برای هنرمندان صنایع‌دستی به وجود آمده، با مشکل دیگری روبه‌رو شده‌اند و آن هم افزایش مبلغ قیمت گاز مصرفی کارگاه‌هاست.
متاسفانه گاز مصرفی کارگاه‌های شیشه‌گری و تولید شیشه و آبگینه در دو سال اخیر با افزایش بی‌سابقه‌ای مواجه شدند به گونه‌ای که از سال گذشته تا کنون قبض گاز کارگاه‌ها چهار برابر افزایش یافته است.
در استان تهران حدود ۱۵۰ کارگاه شیشه‌گری وجود دارد که بخش عمده‌ای از آن‌ها در مناطقی مانند شهر ری، قرچک و ورامین واقع هستند. در هر کارگاه به طور میانگین ۱۵ نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشغول به فعالیت‌اند اما وجود مشکلات متعدد از جمله قبض‌های نجومی گاز باعث شده تا دخل و خرج کارگاه‌های شیشه‌گری باهم جور نیاید و کوره‌های کارگاه‌ها یکی پس از دیگری خاموش شود.
در جنوب استان تهران برخی از کارگاه‌های تولید شیشه و آبگینه فعالیت دارند که در گذشته به ۱۷ کشور اروپایی صادرات داشتند و در همان کارگاه حداقل ۷۵ کارگر مشغول به کار بودند و پنج کوره فعال داشت با این حال با توجه به مشکلات به وجود آمده صادرات این کارگاه به کشورهای اروپایی متوقف شده، تعداد کوره‌ها به یک کوره کاهش یافته و در حال حاضر فقط ۳۰ کارگر و استادکار در این کارگاه مشغول فعالیت هستند.
این در حالی است که همین کارگاه و یا کارگاه‌های مشابه به مقصدی برای بازدید گردشگران داخلی و خارجی تبدیل شده بود اما این روزها متاسفانه از رونق افتاده و گرد سکوت، بی‌کاری و تعدیل نیرو بر چهره کارگاه‌ها نشسته است.
این مشکلات نشان می‌دهد که توجه به مسائل مربوط به کارگاه‌های تولید شیشه و آبگینه در نقاط مختلف کشور از جمله استان تهران ضرورتی است که از نان شب هم واجب‌تر است چرا که موضوع معیشت هنرمندان، کارگران و استادکاران این رشته در خطر است.
انتهای پیام/
