اين پنگوئن با 40/52 سانتيمتر قد، نسبتاً دراز بود و منقاري همانند نيزه داشت.
\"جوليا کلارک\" از محققان و ديرينهشناسان دانشگاه ايالت شمالي کارولينا با اشاره به اينکه منقار پنگوئن ديگر نيز بايد بررسي شود، گفت: اين پنگوئن نسبت به گونههاي ديگر بسيار بزرگتر است و سومين پنگوئن بزرگ دنياست که تاکنون شناخته شده است.
وي افزود: نخستين نمونه اين پرندگان آبزي در نيوزيلند يافت شد که قدمت فسيل آن به 61 ميليون سال پيش و قبل از انقراض نسل دايناسورها باز ميگردد.
به گفته کلارک طول بلندترين پنگوئنهاي امروزي به 192/12 سانتيمتر ميرسند که امپراتور پنگوئنها محسوب ميشوند.
وي يادآور شد: دومين فسيل يافت شده نسبتاً کوچکتر از نمونه اول است و از ايکادپيتس نيز قديميتر بهنظر ميرسد. نام اين پنگوئن پيروديپتس و طول آن 96/60 سانتيمتر است که حدود 42 ميليون سال پيش زندگي ميکرد.
بنابراين گزارش، هر دوي اين پنگوئنها در ساحل جنوبي پرو ميزيستند و هماکنون نيز پنگوئنهاي بسياري در اين ساحل زندگي ميکنند.
بقاياي يافت شده از پنگوئنها به دانشمندان در بررسي سير تکامل اين نوع حيوانات کمک ميکند زيرا پيش از اين بسياري از آنها اعتقاد داشتند که پنگوئنها حدود 4 تا 8 ميليون سال پيش آبهاي مناطق سرد قطب جنوب و نيوزيلند را در قسمت مناطق گرمتر ترک کردهاند، اما کشف جديد نشان ميدهد اين مهاجرت حدود دهها ميليون سال پيش رخ داده است.
پنگوئنهاي بومي نيمکرهجنوبي ساکن نواحي گرمسير هستند و حتي در نواحي گرمتر نزديک به خط استوا مانند جزاير گالاپاگوس نيز ميتوانند زندگي کنند.
آنها در اقيانوسها به زيبايي با شرايط زندگي سازگار ميشوند، در آبها شنا ميکنند و ماهي ميگيرند.
M/H/109
انتهای پیام/