وي يادآور شد: در اين اثر عناصر بسياري وجود دارند که آن را به حادثه تاريخي خاصي مرتبط مي‌سازند و مشخص مي‌کنند که اين نگاره نه تنها نمايش دهنده بخشي از داستان فردوسي به همين نام است، بلکه ملاقات همايون، امپراطور هند، با شاه طهماسب اول را نيز نشان مي‌دهد. بنابراين احتمال مي‌رود اين نگاره در طي اقامت همايون در ايران خلق شده باشد.
در ادامه اولريش مارزولف، درباره آخرين شاهنامه قاجار، «شاهنامه بهادري» گفت: «اين شاهنامه، از چند جهت با ديگر نسخه‌هاي ايراني متفاوت است، نخست آنکه از ديگر نسخه‌هاي پيشين شاهنامه بزرگ‌تر است، دوم، الگوهاي تصوير شاهنامه بهادري کمتر از نسخه‌هاي پيشين گرفته شده است و اين شاهنامه روي هم رفته چهل تصوير دارد، سوم شيوه‌ها و سبک تصويرگري آن متفاوت با سبک سنتي رايج در نسخه‌هاي پيشين است.
مهدي مکي نژاد، ديگر سخنران حاضر در اين نشست درباره «شاهنامه در آثار علي محمد اصفهاني» توضيح داد: علي محمد اصفهاني از هنرمندان ممتاز و برجسته دوره قاجار است که پيشينه اصلي او کاشيکاري بوده است.
وي افزود: آثار علي محمد متأثر از مکتب صفوي است، زيرا شالوده هنري او در شهر اصفهان شکل گرفته است و داستان‌ها و حماسه‌هاي شاهنامه در خلق آثارش بسيار اهميت داشته است.
مکي‌نژاد در ادامه به مقايسه دو ميز سراميکي با مضامين شاهنامه پرداخت که يکي در موزه ويکتوريا آلبرت لندن و ديگري در موزه‌آبگينه است. ميز موجود در لندن امضاي علي‌محمد را دارد اما بر اساس شباهت‌هاي موجود در قطر و تعداد قطعات، مي‌توان گفت؛ ميز موجود در موزه آبگينه نيز اثر علي‌محمد است.
اين محقق، استفاده از رنگ‌هاي آبي، لاجوردي، سفيد و سياه را از شاخصه‌هاي آثار علي محمد دانست. چه، نقاشان هم دوره او به استفاده از رنگ‌هاي زرد، نارنجي و قرمزهاي مختلف گرايش داشته‌اند.
115/
انتهای پیام/
