سفال و سراميک بيشتر در آلمان، انگليس، ايتاليا و فرانسه رواج دارد و در ميان کشورهاي اروپايي، ايتاليا، ترکيه، روسيه، روماني، لهستان، مجارستان، جمهوري چک، بلغارستان، اسلواکي، کرواسي و اسلووني در توليد مصنوعات چرمي پيشرو هستند.
سوزن‌دوزي بيشتر در انگلستان، آلمان، سوئد، روسيه و اسپانيا مرسوم است و در قاره آفريقا که به بازارهاي کشف نشده جهان شهرت دارد، سراميک و سفال از قديمي‌ترين کالاهاي تجاري است.
بر اساس اين گزارش اتيوپي، کنيا، نيجريه و مراکش مهم‌ترين توليد‌کنندگان چرم و مصنوعات چرمي در آفريقا هستند و آفريقا به دليل مجسمه‌هاي تراشيده از چوب و کنده‌کاري‌هاي چوبي معروف است.
کنده‌کاري روي چوب در کنيا سالانه بيش از 10 ميليون دلار درآمد ايجاد مي‌کند و بيشتر محصولات آن صادراتي است.
ارزش اقتصادي صنايع دستي چوبي آفريقاي جنوبي بيش از 400 هزار دلار در سال است و روش‌هاي بازاريابي سامان‌يافته به رشد اين صنعت انجاميده است.
همچنين ساخت سازهاي موسيقي نيز نقش مهمي در فرهنگ و اقتصاد قاره آفريقا ايفا مي‌کند.
بررسي وضعيت و چگونگي تجارت صنايع دستي در اين کشور‌ها الگوي مناسبي براي ايران به شمار مي‌آيد که از پتانسيل‌هاي اشاره شده برخوردار است.
در اين برهه زماني که اشتغال از مهم‌ترين دغدغه‌هاي دولتمردان است توجه به صادرات صنايع دستي مي‌تواند نقش عمده‌‌اي در ايجاد و حفظ اشتغال، افزايش درآمد، کاهش بزه‌هاي اجتماعي و توسعه غيرقابل تصور در اقتصاد داشته باشد زيرا به ازاي هر فرصت در بخش صادرات براي 5 تا 10 نفر اشتغال ايجاد خواهد شد.
به گزارش ميراث آريا، صادرات صنايع دستي به صورت رسمي (ترخيص از گمرک)، پستي و بازارچه‌هاي مرزي و همراه مسافر رواج دارد.
برآورد دقيق آمار صادرات نه تنها براي ايران، بلکه براي تمام کشورهاي جهان غيرممکن است با اين حال ارقام ارائه شده رسمي و غيررسمي ايران بيانگر اين واقعيت است که تناسب چنداني ميان توانمندي‌ها و پتانسيل‌هاي صنايع دستي با ميزان صادرات وجود ندارد.
ص/112
انتهای پیام/
