به‌گزارش میراث‌آریا، کیومرث خانی یکشنبه ۳۱ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ در حاشیه برگزاری نشست تخصصی خطرپذیری زلزله و توانمندسازی آثار تاریخی در برابر زلزله با اشاره به اینکه خطرپذیری زلزله و توانمندسازی آثار تاریخی در برابر آن موضوعی حیاتی و پیچیده است و به رویکردی جامع و چند بعدی نیاز دارد، اظهار کرد: آثار تاریخی به دلیل قدمت، فرسودگی مصالح، ساختارهای سنتی و نبود تدابیر مقاوم‌سازی کافی، در برابر زلزله بسیار آسیب‌پذیر هستند و تخریب آنها می‌تواند خسارات جانی و مالی گسترده‌ای به همراه داشته باشد. از این رو، توانمندسازی این بافت‌ها و بناها برای مقابله با زلزله و مدیریت بحران از اهمیت بالایی برخوردار است.

معاون میراث‌فرهنگی استان کرمانشاه با تاکید بر اینکه بافت‌های تاریخی به دلیل قدمت و فرسودگی مصالح، نداشتن استحکام لازم و عدم مرمت اصولی در گذر زمان، آسیب‌پذیری بالایی در برابر زلزله دارند، تصریح کرد: وقوع زلزله در این مناطق می‌تواند باعث تخریب گسترده ابنیه و تلفات انسانی شود و به دلیل اهمیت فرهنگی و اجتماعی این بافت‌ها، خسارت‌های ناشی از آن بسیار حاد است.

او ادامه داد: بافت‌های تاریخی معمولاً دارای ساختارهای پیچیده کالبدی، اجتماعی و اقتصادی هستند که این عوامل نیز بر میزان آسیب‌پذیری آنها تأثیرگذار است.

خانی با بیان اینکه توانمندسازی به معنای افزایش ظرفیت و قابلیت بافت‌ها و جوامع برای مقابله با بحران‌ها به ویژه زلزله است که باید به صورت جامع و چند بعدی انجام شود، افزود: توانمندسازی باید از درون جامعه و با مشارکت ساکنان بومی صورت گیرد تا شناخت و آگاهی کافی از محیط اجتماعی فراهم شود و مدیریت بحران مؤثر باشد.

معاون میراث‌فرهنگی در خاتمه تصریح کرد: خطرپذیری زلزله در آثار تاریخی ناشی از ویژگی‌های خاص این بافت‌ها است که نیازمند رویکردی جامع در توانمندسازی است. این رویکرد باید شامل تقویت سازه‌ای، مشارکت اجتماعی، برنامه‌ریزی مدیریت بحران، بهسازی زیرساخت‌ها و استفاده از فناوری‌های نوین باشد تا بتواند از تخریب و خسارات جانی و مالی جلوگیری کند و حفظ میراث فرهنگی را تضمین کند.

انتهای پیام/