به گزارش میراث‌آریا، ابراهیم جلیلی گفت: در این نشست، موضوع جمع‌آوری، مستندسازی و مطالعه سفال‌های تاریخی پایگاه ملی نوشیجان به‌عنوان یکی از محوطه‌های شاخص عصر ماد مورد بررسی قرار گرفت و درباره تهیه و تدوین «کتاب سفال نوشیجان» به‌منظور ثبت علمی، آموزشی و پژوهشی این آثار ارزشمند، بحث و تبادل‌نظر شد.

 رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشضگری و صنایع‌دستی شهرستان ملایر، با اشاره به اهمیت منحصربه‌فرد نوشیجان در ساختار استقراری و فرهنگی مادها، بر ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت‌های علمی پژوهشگاه و ساماندهی کامل اطلاعات مربوط به سفال‌ها تأکید کرد.

محمدابراهیم زارعی، رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری نیز با تأکید بر جایگاه ویژه نوشیجان در پژوهش‌های باستان‌شناسی کشور، آمادگی کامل پژوهشگاه برای پشتیبانی علمی و فنی از پروژه تدوین کتاب تخصصی سفال‌های نوشیجان را اعلام کرد.

در ادامه این دیدار اسماعیل همتی، مدیر پژوهشی دانشگاه بوعلی‌سینا نیز بر حمایت علمی دانشگاه از پروژه‌های مشترک پژوهشی تأکید و آمادگی دانشگاه را برای همکاری در مستندسازی میراث‌فرهنگی منطقه اعلام کرد.

نوشیجان آتشکده و قلعه‌ای باستانی در ۱۵ کیلومتری شمال غرب ملایر است و در نزدیکی روستای شوشاب قرار دارد. در کاوش‌های باستان‌شناختی تاکنون نشانه‌هایی از سه دوره باستانی مختلف در نوشیجان به دست آمده، که دوره نخست را به مادها (حدس بر اساس آجرهای اولیه و زیرین یک سالن )، دوره دوم را به هخامنشیان و دوره سوم را به اشکانیان نسبت می‌دهند.

از جمله یافته‌های باستانی در نوشیجان، گنجینه‌ای‌ متشکل از بیش از ۲۰۰ شیء ساخته‌شده از نقره است که قدمت برخی از آنها به حدود ۴۰۰۰ سال پیش می‌رسد.

انتهای پیام/