مهدی جلیلیان فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: بر اساس آمارهای رسمی، میانگین ماندگاری گردشگران در شهر کرمانشاه کمتر از ۲۴ ساعت است؛ رقمی که در مقایسه با دیگر شهرهای توریستی کشور، نشاندهنده فاصلهای جدی در توسعه گردشگری است. مسافران غالباً بازدیدی سریع از طاق بستان، تکیه معاونالملک، یا بازار سنتی دارند و سپس راهی مقصدی دیگر میشوند؛ بدون آنکه فرصتی برای درک ژرفای هویتی و فرهنگی این شهر بیابند.
یکی از مهمترین دلایل این وضعیت، نبود برنامهریزی هدفمند برای ارائه بستههای جامع گردشگری است. در بسیاری از شهرهای توریستی کشور، مسیرهای گردشگری مشخصی برای بازدیدهای یکروزه، دوروزه یا چندروزه وجود دارد. اما در کرمانشاه، علیرغم برخورداری از ظرفیتهای گسترده، چنین انسجامی دیده نمیشود. همچنین، حملونقل عمومی کارآمدی میان جاذبههای اصلی وجود ندارد و مسیرهای دسترسی برای گردشگران ناآشنا با شهر پیچیده است. چه مردم خود شهر کرمانشاه و چه بازدید کنندگان و گردشگران بایستی از سیستم حمل و نقل راحتی بین مناطق دارای پتانسیل گردشگری برخوردار باشند.
عامل مهم دیگر، ضعف در اطلاعرسانی دیجیتال و فیزیکی است. تابلوهای راهنما، نقشههای شهری، اپلیکیشنهای گردشگری، وبسایتهای جامع معرفی جاذبهها و خدمات مرتبط، همگی یا ناقصاند یا بهطور جدی توسعه نیافتهاند. گردشگر در بدو ورود به کرمانشاه، احساس میکند در شهری پرپتانسیل اما کمراهنما قرار دارد و به یک معنایی یا با چندین گزینه ی مبهم برای بازدید های ثانویه روبرو هست. بازدید ثانویه یعنی بعد از اینکه مناطق معروف شهر مانند طاقبستان را دیدف کجا را بازدید کند.
در حالیکه کرمانشاه خود یک موزه زنده شهریست. جاذبههای متنوع این شهر، از طاق بستان و نقوش ساسانی گرفته تا تکیه بیگلربیگی، مسجد جامع، خانه خواجهباروخ، بازار قدیمی و موزههای فرهنگی، همگی در دل شهر پراکندهاند و ترکیبی منحصربهفرد از تاریخ، هنر و هویت بومی را شکل دادهاند.
در کنار جاذبههای تاریخی، کرمانشاه در حوزه گردشگری مذهبی نیز از جایگاهی ویژه برخوردار است. زیارتگاههایی چون امامزاده ابراهیم و بقعه فاضل تونی نهتنها مقاصد زیارتی بلکه تجربههای معنوی متفاوتی را به مسافران ارائه میکنند. این ظرفیت مغفولمانده میتواند سهم بزرگی در توسعه گردشگری مذهبی منطقه داشته باشد.
طبیعت کرمانشاه نیز فرصتی ناب برای جذب گردشگر است. پارک کوهستان و پارک تکمیل نشده طبیعی سراب قنبر در کنار مسیرهای کوهپیمایی و فضاهای سبز، فضایی ایدهآل برای تفریح خانوادهها، کوهنوردان و علاقهمندان به طبیعت فراهم کرده است. با کمی ارتقا در زیرساختها و برنامهریزیهای مناسب، این نقاط میتوانند بهراحتی در برنامهی سفر گردشگران دو روزه گنجانده شوند.
برای تکمیل چرخه نگهداشت ۲ روزه گردشگر، اقدامات متعددی ضروری است. نخست، طراحی و معرفی بستههای متنوع سفر با رویکرد «تجربهمحور» است. بستههایی که شامل دیدار از جاذبههای تاریخی، مذهبی، فرهنگی و طبیعی باشند و تجربههایی همچون خوردن غذای محلی، شرکت در مراسم سنتی، بازدید از کارگاههای صنایعدستی و گشتهای پیادهگردی در بافت تاریخی را در خود جای دهند.
دوم، توسعه زیرساختهای اقامتی با کیفیتهای متنوع: از اقامتگاههای بومگردی و هتلهای اقتصادی تا هتلهای میانرده و خانوادگی. این فضاها باید در نزدیکی مراکز گردشگری و در دسترس حملونقل عمومی باشند. اقامت راحت و ایمن، مهمترین انگیزه برای تمدید حضور گردشگر است.
سوم، فعالسازی گردشگری شبانه در شهر است. برگزاری بازارچههای شبانه، موسیقی زنده محلی، نورپردازی آثار تاریخی، و ایجاد فضاهای تفریحی خانوادگی، شهر را در شب نیز زنده نگه میدارد و انگیزه بازگشت به اقامتگاه را برای مسافر فراهم میکند. کرمانشاه باید شهری باشد که در شب بدرخشد.
چهارم، آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی: راهنمایان گردشگری، کارکنان هتلها، فروشندگان بازار و رانندگان تاکسی، همگی باید مهارتهای ارتباط با گردشگر را فرا بگیرند. تسلط نسبی به زبانهای خارجی، آشنایی با جاذبههای شهر و توانایی پاسخگویی مناسب، کیفیت سفر را ارتقا میدهد.
پنجم، ارتقای ارتباط دیجیتال و اطلاعرسانی. طراحی اپلیکیشن جامع گردشگری کرمانشاه، راهاندازی وبسایتهای چندزبانه، ارائه نقشهها و مسیرهای پیشنهادی، تولید محتوای تصویری و ویدئویی از جاذبهها، همگی باعث میشوند گردشگر حس امنیت، نظم و اعتماد پیدا کند.
ششم، توجه به جاذبههای کمترشناختهشده و روزمره. کارگاههای تولید نان سنتی، قهوهخانههای تاریخی، نانواییهای تنوری، کارگاههای قالیبافی، موسیقی محلی در کوچهها، همگی بخشی از هویت زنده شهرند. میتوان مسیرهایی طراحی کرد که گردشگر نهفقط تماشا کند، بلکه لمس کند، مشارکت کند، و با خاطرهای غنیتر شهر را ترک کند.
هفتم، برنامهریزی مشارکتی با جامعه محلی. بدون همراهی ساکنان، هیچ چرخهای پایدار نمیماند. آگاهسازی مردم، تشویق کسبوکارهای محلی برای خدمات بهتر، و مشارکت در رویدادها، موجب تقویت حس تعلق و انگیزه میشود.
هشتم، مستندسازی و پایش مستمر رفتار گردشگران. از طریق نظرسنجی، تحلیل دادهها، بررسی نیازها و بازخوردها، میتوان بهصورت پویا برنامهها را اصلاح و ارتقا داد. همچنین، الگوگیری از شهرهای موفق مانند تبریز، همدان یا یزد، کمک میکند تا مسیر رشد سریعتر و پختهتر طی شود.
در پایان باید گفت، کرمانشاه تنها نیاز به تبلیغات ندارد؛ بلکه نیاز به تجربهسازی دارد. باید کاری کرد که گردشگر پس از سفر، نه فقط نام شهر را بهخاطر بسپارد، بلکه احساسی که از مردم، کوچهها، طعمها و صداها گرفته، برای همیشه در ذهنش بماند. تنها آن زمان است که گردشگری کرمانشاه، نه یک عبور، بلکه یک ماندگاری خواهد بود.
اگر امروز دستبهکار نشویم، فردا دوباره شاهد عبور بیصدا خواهیم بود؛ عبوری که نه برای شهر سودی دارد، نه برای گردشگر، خاطرهای ماندگار میسازد. چرخه نگهداشت ۲ روزه، پلی است میان تاریخ باشکوه کرمانشاه و آیندهای روشن در گردشگری پایدار.
انتهای پیام/
نظر شما