«سفال کلپورگان، روایت خاموش دست‌هایی است که هزاران سال با خاک سخن گفته‌اند. هر نقش، داستانی از هویت زن بلوچ و هر ظرف، تکه‌ای از حافظه زمین است. این هنر بی‌بدیل، نه فقط یک شیء، بلکه آینه‌ای از روح مردم کلپورگان است؛ جایی که خاک، آب و آتش در آغوش زنان هنرمند، جهانی‌ترین زبان زیبایی را می‌سازند.»