در ارتفاعات جنگلی گرگان، پاییز با مهی سپید و سکوتی ژرف، همچون نقاشی‌ای زنده، طبیعت را رنگ می‌زند. ابرها آهسته و نرم بر فراز کوه‌ها می‌رقصند و نور طلایی صبحگاهی، میان شاخه‌های درختان و برگ‌های زرد و قهوه‌ای می‌درخشد. مه در دامنه‌ها چون پرده‌ای نیمه‌شفاف جنگل را در آغوش گرفته و هر نسیم، آرامش این فصل را در تمام چشم‌انداز می‌پراکند. اینجا، ریتم زندگی طبیعت کندتر از همه‌جا است؛ جایی که سکوت و رنگ و حرکت ابرها، همگی دست در دست هم داده‌اند تا ارتفاعات گرگان را به صحنه‌ای خیال‌انگیز و بی‌نظیر از زیبایی شمال ایران بدل کنند.