\"اميرحسين قويدل\" با اشاره به روشهاي دفع رطوبت از بنا، افزود: امروز شيوههاي گوناگوني براي رفع رطوبت از ابنيه قديمي وجود دارد که ازجمله آنها پيشگيري از رطوبت بالا رونده در پايهها و ديوارها، عايقکاري در سطح مقطعي از ديوار و کاهش سطح اتکاي ديوار است.
وي از کانالکشي مجاور ديوار و خارج از بنا، بهعنوان يکي از روشهاي متداول دفع رطوبت از بنا در کشور نام برد و تصريح کرد: اين روش ساليان سال در ايران اجرا شده، نتايج خوبي در برداشته و از نظر فن اجرا و هزينه نيز مقرون به صرفه است.
قويدل افزود: در بيشتر بناهاي قديمي ايران، رطوبت بالا رونده وجود دارد که در پي و ديوارها، در ارتفاع يک تا دو متري، بيشترين آسيب را وارد ميکند و سبب فرسودگي و پوسيدگي ديوارها ميشود.
وي بيان کرد: براي پيشگيري از صعود رطوبت، کانالي در کنار ديوار احداث ميشود که ميزان رطوبت، نوع مصالح و ارتفاع پي بنا نوع آن را تغيير ميدهد. احداث کانال بهمنظور ايجاد شرايط لازم براي تهويه و دفع آب موجود در زير سطح کف يا به عبارتي تغيير سطح تبخير انجام ميشود.
معاون ميراث فرهنگي سازمان خراسانشمالي با اشاره به مسجد خسرويه، گفت: در اين مسجد، بهدليل اينکه دچار رطوبت بسيار شديدي شده، کانال از داخل و خارج بنا کانالي در مجاورت همه ديوارها تعبيه شده است تا در مقاطعي نيز ميان دو کانال بيروني و دروني، با هدف متعادل و همسان کردن ميزان خشک شدن ديوارها در داخل و خارج بنا، ارتباطي ايجاد شود.
وي ادامه داد: خشک شدن سريع رطوبت در يکي از دو جداره ديوار، ممکن است عوارض جانبي منفي ديگري را در پي داشته باشد.
قويدل درباره آثار مرمت شده استان در سال 85 گفت: بناي رباطقلي و مسجد جامع جاجرم، مقبره شيخ ذاکر گورپاني، مقبره شيخرشيدالدين بيدوازي، امامزاده باباقدرت و امامزاده باغشجرد در اسفراين، عمارت مفخم و حسينيه جاجرمي در بجنورد، بناي چهارتاقي تيموري، امامزاده خرق و حمام پيرشهيد در فاروج و شيوان ازجمله اين آثار بوده است.
M/R/117
انتهای پیام/