دکتر ماتور، مدير مؤسسه حيات‌وحش هندوستان با اشاره به اينکه مطالعات لازم براي اين کار توسط بنياد حفاظت ملي ميسور و مرکز تحقيقات محيط زيست بنگالور صورت گرفته گفت، در ماه مارس پيشنهادات خود را به يونسکو ارائه کرده‌اند و هم‌اکنون اين سه منطقه در فهرست موقت قرار دارند.
وي افزود: منطقه ران آخرين مکان زندگي اين گورخر است که در فضايي حدود 4954 کيلومتر گسترده شده و يکي از مهمترين و منحصربه‌فردترين فضاهاي زيستي جهان است که به‌عنوان مکاني موفقت ميان اکوسيستم‌هاي خاکي و دريايي به‌شمار مي‌رود.
اين منطقه حفاظت شده محل زندگي بيش از 33 گونه از پستانداران، 93 گونه از بي‌مهره‌گان و 253 گونه گياهي و گل‌هاي نادر است.
وي با اظهار اميدواري از اينکه به‌زودي شاهد حضور اين مناطق در فهرست اصلي ميراث جهاني يونسکو باشند گفت، هم‌اکنون آنها در حال آماده‌سازي پرونده‌هايي هستند که تا پايان سال 2008 آن را به سازمان جهاني يونسکو ارسال خواهند کرد تا اطلاعات دقيق‌تري از اين مناطق را در اختيار اين سازمان قرار دهند.
M /108
انتهای پیام/
