\"اسفنديار رحيم مشايي\" با اشاره به ضرورت حساس کردن جامعه براي حفاظت از آثار تاريخي و طبيعي تصريح کرد: حفاظت از محيط زيست و از آثار تاريخي عزم ملي مي‌طلبد و عزم ملي نيز مستلزم معرفت و عشق ملي است. در اين عرصه نميتوان با وضع قوانين و مقررات کاري از پيش برد، بلکه بايد اراده ملي را تقويت کرد تا اين کار به نتايج مطلوبي برسد.
مشايي با اشاره به اکوتوريسم گفت: عمده‌ترين فعاليت در صنعت گردشگري مخصوص طبيعت‌گردي است . اگر به تکرار سفرها دقت کنيم، انگيزه‌هاي طبيعي براي تکرار سفر بسيار بيشتر از انگيزه‌هاي ديگر است و از اين رو از نظر مديريت در صنعت گردشگري توجه تام و تمام به ظرفيت‌هاي طبيعي اجتناب‌ناپذير است.
وي افزود: در کشور هيچ حوزه‌اي را نميتوان منهاي طبيعت دانست و همه حوزه‌ها به نحوي با طبيعت‌گردي مواجه هستند از سوي ديگر طبيعت در همه بخش‌هاي ديگر گردشگري مطرح است و برنامه‌ريزي براي شناسايي، شناساندن و اجراي برنامه‌هاي طبيعت‌گردي براي بهره‌بردن از طبيعت الزامي است.
مشايي تاکيد کرد: طبيعت‌گردي به عنوان يک بستر براي استفاده از گردشگري بايد در تمامي سطوح اجرايي و برنامه‌ريزي سازمان مدنظر قرار گيرد.
وي با اشاره به ظرفيت‌هاي تاريخي گفت: تمام ظرفيت‌هاي تاريخي به گونه‌اي با ملاحظات طبيعي تحقق پيدا کرده است. هيچ اثر تاريخي در کشور وجود ندارد که بنا به ملاحظات طبيعي نيز مورد توجه قرار نگرفته باشد.
مشايي با اشاره به توجيه اقتصادي طبيعت گردي افزود: با شناسايي پتانسيل‌هاي مختلف طبيعت‌گردي در کشور و سرمايه‌گذاري‌هاي مناسب و بهره‌گيري از منابع طبيعي مي‌توان توجيه اقتصادي مناسبي براي سرمايه‌گذاري‌هاي مختلف داشت و ثروت‌‌آفريني کرد.
وي افزود: اگر مديران بستر کار را براي طبيعت‌گردي فراهم کنند، امکان ورود و طراحي سرمايه‌گذاران و سرمايه‌گذاري در آن وجود دارد. طبيعت‌گردي صنعتي است که هم به لحاظ منطقي و هم به لحاظ اقتصادي قابل دفاع است و با ورود به آن مي‌توان زمينه‌هاي سرمايه‌گذاري‌هاي کلان را در کشور فراهم کرد.
مشايي با اشاره به اينکه طبيعت‌گردي مخرب محيط زيست نيست، گفت: طبيعت‌گردي به معناي درست و واقعي خود عاملي براي حفاظت از محيط طبيعي و در واقع توسعه پايدار در طبيعت است. اين امر نبايد از سوي مسئولان حفاظت محيط زيست و ساير ارگان‌هاي متولي طبيعت‌گردي در کشور ناديده گرفته شود.
وي ادامه داد: ارزش‌گذاري طبيعت راهي جز آشتي، آشنايي و تعامل با طبيعت ندارد. هر چقدر که طبيعت بيشتر شناخته شود انسان بيشتر با آن آشنا مي‌شود و در نتيجه حفاظت از آن نيز به صورت تخصصي‌تر و محتاطانه‌تر انجام مي‌شود.
وي با اشاره به محدوديت‌هاي قانوني سازمان‌هاي دولتي تاکيد کرد: اگر قرار باشد که در بحث حفاظت تنها يک سازمان اقداماتي را انجام دهد، مسلما به هيچ نتيجه‌اي نخواهد رسيد. حتي در حفاظت از آثار تاريخي نيز اين مشکل وجود دارد. وقتي مردمي با اين سابقه تاريخي و فرهنگي، هنوز متوجه لزوم حفاظت از آثار تاريخي نشده‌اند، شعار دادن در اين مورد بي‌معنا است.
مشايي با اشاره به وجود قوانين ناقص در بحث حفاظت از آثار تاريخي و طبيعي تاکيد کرد: زماني که يکي از کارشناسان ميراث‌فرهنگي، شاهد تخريب يک اثر تاريخي باشد و به قوه قضاييه شکايت کند، به دليل نبود قوانين، قوه قضاييه به شکايت اين فرد رسيدگي نخواهد کرد. در چنين اوضاعي نميتوان از آثار تاريخي حفاظت کرد. به همين دليل بر اين امر اعتقاد داريم که اگر مردم و جامعه نسبت به حفاظت از آثار تاريخي و طبيعي حساسيتي نداشته باشند، هيچ يک از ارگان‌هاي دولتي نمي‌توانند در حفاظت از اين آثار کاري از پيش ببرند.
رئيس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري در پايان بر لزوم اقدامات جدي ارگان‌هاي دولتي در آموزش همگاني نسبت به حفاظت و حراست از اين آثار تاکيد کرد.
S/H/103
انتهای پیام/
